"หากผมจะกลับไปเป็นอาจารย์สอนพิเศษ ไม่ทุกวันอย่างที่เป็นอยู่ แบบนั้นแม่ว่าอย่างไรดีครับ" เขามีข้อเสนออย่างที่ว่าไป ยังไงเรื่องก็มาแบบนี้แล้ว
"แล้วกฤษคิดว่าจะทำแค่สอนพิเศษเมื่อไหร่ล่ะลูก" ก็ยังดีที่กฤษณะไม่ทิ้งงานสอนหนังสือ
"น่าจะไม่นานนี้ครับ หากแม่อยากอุ้มหลานเร็วๆ ต้องเข้าใจผมนะ"
"ก็ได้" คุณรตีตอบตกลงอย่างไวเพราะยังไงเรื่องหลานยังคงมาเป็นที่หนึ่ง
กฤษณะโล่งใจที่แม่ว่าง่าย นึกว่าจะค้านหัวชนฝา ทั้งที่เขาตัดสินใจทำไปก่อนหน้า แต่ไม่กล้าเล่าให้ท่านฟังเพราะกลัวแม่เสียใจ
ดูเข้าทางสุดๆ แบบนี้ เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เพราะพ่อกับแม่จะได้เลิกทะเลาะกันสักที และเขาเองจะได้สมหวัง
"งั้นเรากลับไปหาแฟนลูกกันนะ ชวนน้องไปทานข้าวกัน พ่อเราคงกลับมาแล้ว" เพราะเสียงรถที่วิ่งเข้ามาในบ้านคุ้นหู เธอคิดว่าใช่
หลังจากที่ทานอาหารบ้านของพ่อกับแม่เสร็จ คนทั้งสองก็มาอยู่บนรถเพื่อกลับไปพักผ่อน
ระหว่างที
