ตอนที่ 18 เอาเท่าที่ไหว

3932 คำ

คืนนี้พีรดาสวมชุดกระโปรงสั้นสีดำรัดรูป ด้านบนเป็นเกาะอกสีเดียวกันอวดเอวคอดกิ่วขาวเนียนเล็กน้อย อย่างทุกครั้งหากต้องออกไปทำงานในสถานที่บันเทิงแบบนั้น ก็แต่งตัวให้แขกน่าเรียกตัวไปบริการสักหน่อย กฤษณะไม่ได้ห้าม เพราะถือว่ามันเป็นงานของเจ้าตัว อีกอย่างทำงานในร้านเหล้าหรือในผับก็ประมาณนี้เขาเจอบ่อย แล้วถ้าถามว่าเขาไม่หึงหวงพีรดาเลยหรืออย่างไรกัน ก็หวง หวงมาก แต่เขาก็มีวิธีของเขาไง ระหว่างที่คนทั้งสองนั่งอยู่บนรถกันกำลังจอดติดไฟแดง ต่างฝ่ายต่างหันมายิ้มให้กันบ่อยครั้ง เป็นครั้งแรกของพีรดาที่มีใครสักคนมาส่งถึงที่ทำงาน แทนการที่เธอต้องเอาชุดไปเปลี่ยนที่ร้าน และเป็นครั้งแรกของกฤษณะเหมือนกันที่จะได้ไปเห็นสถานที่และการทำงานของพีรดา พอใกล้ถึงร้าน เป็นกฤษณะที่โทรไปถามเพื่อนๆ ว่าฝั่งทางนั้นมาถึงกันหรือยัง เพราะวันนี้เขาไม่ได้กะจะมานั่งกินคนเดียวอยู่แล้ว นานๆ ออกมาชิลล์ทั้งที อีกอย่างไม่ได้สังสรรค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม