วันที่บินกลับไทย...
วันนี้เป็นวันที่ฉันบินกลับมาไทย แต่ก่อนมาฉันก็ไม่ลืมที่จะหาคอนโดในไทยก่อน เพราะรอบนี้ฉันกลับมาโดยที่ไม่ได้บอกแม่ ฉันแค่ต้องการกลับมาทำอะไรบ้างอย่าง อย่างที่ฉันเคยตั้งใจเอาไว้...
แต่ก่อนที่ฉันจะไปจัดการเรื่องคอนโด....ฉันต้องไปหาเพื่อนที่ร้านคาเฟ่ประจำสมัยเรียนของพวกเราก่อน....ฉันรู้จากซอลมาแล้วว่านามันความจำเสื่อม...แต่มันไม่ใช่ปัญหาอะไรหรอก เพราะขอแค่ได้เพื่อนกลับมาก็พอแล้ว....
พอมาถึงคาเฟ่ร้านประจำฉันก็หยิบแว่นในกระเป๋าขึ้นมาใส่พร้อมกับดึงยางรัดผมออกเพื่อปล่อยผมตัวเองลงมา...
ฉันค่อยๆ เดินเข้าไปในร้านพลางมองหาเพื่อนๆ ว่านั่งกันอยู่ตรงไหน จนสายตาก็ไปสะดุดที่โต๊ะประจำของพวกฉันเวลาที่พวกฉันมาร้านนี้....ฉันอมยิ้มอย่างนึกสนุกก่อนจะเดินเข้าไปด้วยท่าทีนิ่งๆ พร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งตรงเก้าตัวที่ว่างข้างๆ ซอล....
พรึบ !
ฉันวางกระเป๋าลงที่โต๊ะก่อนจะนั่งเอนตัวพิงหลังพร้อมกับยกข
