ช่วงสายของวันใหม่เต็มไปด้วยเมฆฝนปกคลุมจนท้องฟ้ามืดครึ้ม ฟ้าแลบสลับกับฟ้าร้องจนหน้าต่างมีประกายไฟลอดเข้ามาเป็นระยะ ฝนพรำทำให้บรรยากาศในบ้านเย็นสบายแม้จะไม่ได้เปิดแอร์ ครูกซ์พึ่งจัดของใส่กระเป๋าเสร็จแล้วรูดซิปปิดก่อนจะกดไล่รายชื่อในโทรศัพท์เพื่อโทรหาอาเล็ก เมื่อคืนเขาคิดอยู่นานว่าจะอธิบายเรื่องที่แม่บ้านหายตัวไปอย่างไรดีโดยมีแม็กซ์บ่นพึมพำอะไรซักอย่างอยู่ข้างๆซึ่งเขาไม่ได้ใส่ใจนัก เสียงสัญญาณโทรศัพท์ดังขึ้นพักหนึ่ง ก็มีเสียงกดรับสาย
“หายากนะเนี่ย แกโทรหาฉันเองเลยหรือ” เสียงของอาลินด์บ่งบอกว่าเธอกำลังอารมณ์ดี
“สวัสดีครับอาเล็ก”
“เป็นไง อยากกลับหรืออยากอยู่ต่อล่ะ”
“ผมต้องกลับวันนี้ครับ แต่มีเรื่องต้องแจ้งอาไว้ก่อน”
“แกนี่ชอบจริงจังอย่างกับมีใครตาย” อาเล็กบ่นอุบเพราะอีกฝ่ายไม่ค่อยจะยอมพูดเล่นกับเธอซักเท่าไร “มีอะไรล่ะ”
“แม่บ้านเธอขอลาออกน่ะครับ ที่ไม่ได้ลากับอาโดยตรงเพราะเมื่อคืนเธอขโมยต่
