“ ไอ้สัสนนท์โผล่หัวมาสักทีนะมึง กูได้ยินว่าช่วงนี้มึงผีเข้าเหรอว่ะ” หินถามเพื่อนออกมาอย่างกวนๆ นนท์ได้ยินแบบนั้นเขาก็หันมองขันลูกน้องคนสนิททันที ขันที่เห้นแบบนั้นก้อดอมยิ้มก่อนจะก้มหน้างุดทันที นนท์ไม่พูดอะไรเขาเดินเปิดลังไม้ที่มีปืน ระเบิดและอาวุธต่างที่ลูกค้าออเดอร์มา
“ วินไอ้โจนาธานมากี่โมงว่ะ” นนท์หันมาถามเพื่อนอย่างสงสัยเพราะเขาห่วงคนที่อยู่ในรถขึ้นมาเมื่อนึกถึงสีหน้าที่เธอพูดกับเขาและก็สายตานั้นอีกทำให้นนท์รู้สึกร้อนรนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก วิน หิน หนึ่ง และแผ่นดิน พอได้ยินแบบนั้นก็หันมองหน้ากันเพราะโจนาธานกับพวกเขาซื้อขายกันมานานมากแล้ว นนท์รู้เวลาดีว่าลูกค้าจะมาตอนไหน
“ นี้มึงรีบอะไรว่ะไอ้นนท์มึงบอกกูหน่อยได้ไหมว่ะ “ แผ่นดินถามเพื่อนออกมาเหมือนกับรู้เรื่องอะไรอยู่แต่ไม่พูดออกมา วิน หิน และหนึ่งเมื่อได้ยินแผ่นดินพูดแบบนั้นก็อ้าปากหันมองหน้ากันเหมือนกับรู้ว่าเพื่อนเป้นอะไรอยู่
“
