3วันต่อมา
“ หายดีแล้วเหรอน้ำขิง “ ชมพู่ที่ไม่ได้เจอเพื่อนมาสามวันเธอก็เอ้ยถามเพื่อนออกมาอย่างเป็นห่วงปนดีใจ
“ อื้อ หายแล้วขอบใจสำหรับชีสงานนะนางฟ้าของฉัน” น้ำขิงยิ้มหวานพร้อมกับเอ้ยหยอกเพื่อนรักอย่างขอบคุณเพราะสามวันที่เธอไม่สบายมานี้ชมพู่เป็นคนส่งชีสงานมาให้เธอ ชมพู่ยิ้มหวานออกมาเมื่อเห็นเพื่อนหายดีแล้ว จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าเรียนตามปกติ
“ สวัสดีครับพี่ชื่อบอย เพื่อนพี่ชื่อเจฟ น้องสองคนชื่ออะไรครับ” ระหว่างที่สองสาวกำลังเดินเข้ามหาลัยก็มีหนุ่มหล่อสองคนเดินเข้ามาทัก น้ำขิงและชมพู่ก็ยิ้มอย่างเป็นมมิตรเพราะสองหนุ่มไม่ได้เข้ามาอย่างคลุกคลาม
“ สวัสดีค่ะ หนูชื่อชมพู่และนี้ก็น้ำขิง” ชมพู่ยิ้มหวานตอบชายหนุ่มรุ่นพี่สองหนุ่มที่เห้นหญิงสาวทั้งสองมานานมากแล้วแต่ไม่กล้าเข้ามาจีบจนกระทั้งวันที่เขาเห็นน้ำขิงไปเป็นโคโยตี๊วันนั้นและก็โดนอุ้มออกไป ทั้งคู่ที่เห็นแบบนั้นก็เลยคิดว่าน้ำขิงเป็นผู้หญิง
