ตอนที่ 12
ผู้หญิงของผม
เจ้าสาวของใคร (1)
เป็นเวลาเกือบครึ่งวันเข้าไปแล้ว ที่อมลรดายังคงนอนซุกกายอยู่ใต้ผ้าห่มบนเตียงกว้าง ความทรมานมาเยือนเมื่ออาการแฮ้งค์รุมเร้าจนหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พาให้ไม่อยากลุกออกไปจากเตียงอันแสนอบอุ่น หญิงสาวนอนกลิ้งไปมาเพื่อปรับสภาพร่างกายแม้จะรู้สึกคอแห้งกระหายน้ำมากก็ตามที
หลังจากนอนคิดทบทวนถึงเรื่องที่ผ่านมาเมื่อคืน ความทรงจำที่เริ่มเข้าที่เข้าทาง ฉุดให้เจ้าตัวลุกพรวดขึ้นนั่งพลางกวาดตามองไปรอบห้อง คิ้วขมวดกันจนยุ่งเพราะความงุนงงเมื่อรู้สึกว่าไม่คุ้นตากับการตกแต่งเลยสักนิด
"ห้องใคร!"
หญิงสาวหยิกแขนตัวเองเพื่อพิสูจน์ว่าไม่ได้ฝันหรือละเมอ เมื่อก้มลงมองผ้าห่มสีขรึม อีกทั้งผ้าปูเตียงเข้าชุดดูแปลกตา ยิ่งทำให้ดวงตากลมโตเบิกกว้างเพราะตกใจหนักมากกว่าเดิม อาการมึนงงแทบหายเป็นปลิดทิ้งเปลี่ยนเป็นความสับสนและสงสัย ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ที่ไหนกันแน่
"อุ๊ย!"
เสียงเหม
