ตอนที่ 11
เปิดห้อง...หัวใจ (1)
คำพูดของตะวันทำให้อมลรดาเหลือบมองไปยังโต๊ะของตน ก็สบเข้ากับแววตาคมกล้าที่จับจ้องกลับมาพอดี เธอไม่รู้ว่าอารชวินเฝ้าดูพฤติกรรมของเธอและตะวันมาตั้งแต่ตอนไหน แต่เขาคงลืมไปว่าข้างกายยังมีพิมพ์พลอยนั่งเป็นเพื่อนดื่มอยู่ทั้งคน จะมีประโยชน์อะไรหากเธอจะกลับไปนั่งที่เดิมแล้วต้องปั้นหน้าทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร กับการที่มีผู้หญิงคนอื่นมานั่งเอาอกเอาใจเขาต่อหน้า
'ชิ หมั่นไส้จริงๆ'
อมลรดาหุบยิ้มเพราะขัดตาขัดใจกับพฤติกรรมของพิมพ์พลอยที่แสดงออกมายิ่งนัก เธอไม่ชอบแววตาของพิมพ์พลอยนั่นเลยสักนิด สัมผัสได้ถึงแววตาที่สื่อถึงความเป็นเจ้าของและไม่อยากให้เธอนั่งร่วมโต๊ะอย่างชัดเจน หญิงสาวคิดพลางเมินหน้าหนีเพราะความขุ่นเคืองที่อารชวินดูเหมือนให้ความสำคัญกับผู้หญิงของเขามากกว่าเธอ
เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พนักงานถือไวน์เดินผ่านหน้า เธอจึงสะกิดเรียกก่อนคว้าไวน์มาแก้วหนึ่ง ตะวันเห็นด
