ความลับในเงามืด

เสือ?

ค่ำคืนยามราตรีภาคินไปส่งชาหอมที่คอนโดเสร็จเรียบร้อยก็ปรี่ขึ้นรถสปอร์ตคันหรูอย่างเร่งรีบ เพราะเขาได้นัดกับเพื่อนสังสรรค์ที่บาร์ไม่ห่างจากคอนโดชาหอมซักเท่าไหร่

เมื่อมาถึงร้านพนักงานเห็นหน้าเขาก็เข้ามาต้อนรับเขาอย่างดีบริการดีระดับvipทุกอย่าง โดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยปากสั่ง ภาคินยิ้มให้พนักงานสาวด้วยรอยยิ้มแสนเจ้าเลห์ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่มีเพื่อนนั่งรอกันอยู่

"เบื่อคนมาช้าว่ะ สงสัยจะติดเมีย"

"ก็ไม่ขนาดนั้นป่าววะวันนี้ก็มาแล้วนี่ไง"

"เออๆรีบมานั่งนี่มากูเตรียมเด็กมาเอ็นละ"

"กูไม่เอานะ ชารู้กูหัวขาดแน่"

"เฮ้ย ไอ้คุณภาคมันกลัวเมียว่ะ555"

"กว่าจะหาคนที่ออกหน้าออกตาแล้วถูกใจกูด้วยเนี่ยไม่ใช้ง่ายๆนะเว้ย"

"กะจะเก็บไว้โชว์เวลาออกงานว่างั้น"

ภาคินไม่พูดอะไรต่อ แต่ยักไหล่เชิงไม่ปฏิเสธด้วยหน้าตาที่ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อน มือหนาของภาคินกระดกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเพียวๆ นั่งดูโคโยตี้ที่ใส่เสื้อผ้าล่อนจ้อน เต้นยั่วยวนชายหนุ่มอยู่บนเวทีอย่างไม่อาย

มือบางของสาวเอ็นอย่างแอปเปิ้ลถือวิสาสะลูบไล้ภาคินอย่างสนุกมือ มือหนาของภาคินวางทับบนมือบางพร้อมกำมือบางกระชากให้ตัวหญิงสาวให้เข้ามาประชิดร่างกายที่บึกบึนของเขาเอง

"ขึ้นไปรอพี่บนห้องเดี๋ยวพี่ตามไป"

ภาคินกระซิบแผ่วเบาข้างหูสาวร่างบาง หญิงสาวจุมพิษต้นคอภาคินก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปยังห้องประจำที่ภาคินและเทอใช้ทำกิจกามกันบ่อยๆก่อนที่ภาคินจะคบหากับชาหอม

ภาคินนั่งดื่มต่อโดยทิ้งระยะห่างซักพักใหญ่ๆจึงค่อยเอ่ยลาเหล่าเพื่อนเพื่อไม่ให้เพื่อนในกลุ่มสงสัยหรือรับรู้เรื่องกามของเขา ทำไมถึงกลัวเพื่อนรู้น่ะหรอ เพราะเพื่อนๆของภาคินและชาหอมต่างก็เป็นเพื่อนกันต่อเป็นทอดๆ เขาจึงต้องระวังตัวเป็นพิเศษเพื่อป้องกันเรื่องดังกล่าวไปถึงหูของแฟนเขา

ประตูห้องพักค้างคืนของแขกระดับvipถูกเปิดออกพร้อมกับร่างกายบึกบึนที่ก้าวเดินเข้ามาด้านในของห้อง เมื่อภาคินเงยหน้าจึ้นก็เตอกับสาวสวยที่เขานัดแนะไว้แต่แรก นั่งรออยู่ที่โซฟา

ร่างบางที่นั่งอยู่ยืนขึ้นทันทีที่เห็นภาคินเดินเข้ามา มือเล็กรูดซิปจากเนินอกลงสู่ต้นขาเรียวเผยให้เห็นร่างกายที่มีเพียงแพตตี้ตัวน้อยกับบราที่ปกปิดของสงวนของเธอเอาไว้

เมื่อสิ่งที่ปลุกความเป็นชายถูกเอาออกมาโชว์ให้เขาครอบครองอยู่ตรงหน้า มีหรือที่เสืออย่างภาคินจะรอช้า ร่างเสือร้ายกระโจนเข้าหาเหยื่ออย่างอย่างดุร้าย

ปากชายหนุ่มประกบเข้ากับปากสีแดงกุหลาบของสาวตรงหน้า เรียวลิ้นสอดใส่เกี่ยวพันกันโดยไม่มีใครยอมใคร มือหนาของเสือหนุ่มลูปไล้แผ่นหลังของเหยื่อสาวพรางปลดบราที่เกะกะขวางทางเม็ดบัวแสนหวานอยู่

บราเซียร์สีแดงหล่นลงสู่พื้นอย่างไม่ยัยดี ปากหนาที่ดูดดื่มกันอยู่ก็ละลงมาดูดดุนที่เม็อบัวสิชมพูแทน มือหนาเขาก็ไม่ปล่อยว่าง เขาใช้บดบี้เม็ดบัวไปบีบคั้นเต้างามไป สร้างความเสียวซ่านให้คนที่ถูกกระทำอยู่ไม่น้อย

"อ้าส์..คุณภาคอย่าเล่นแบบนี้สิคะเปิ้ลเสียวอ้าส์..."

"งั้นเธอก็มาทำให้ฉันแทนสิ"

แอปเปิ้ลทำตามคำสั่งทันทีเธอย่อตัวลงนั่งคุกเข่ากับพื้น มือบางรูดซิปกางเกงลงให้เจ้ามังกรได้ออกมาสู่โลกภายนอก เมื่อเจ้ามังกรโผล่ออกมาก็ชูชันอวดขนาดที่ใหญ่โตทันที หญิงสาวด้านล่างใช้ลิ้นเล็กโลมเลียแก่นกายใหญ่ขึ้นลงเป็นจังหวะ อั๊ก!!!

ภาคินที่เสียวซ่านเต็มทนดันแก่นกายใหญ่เข้าในปากเธอทันที เธออมรูดเข้าออกอย่างรู้งาน

"อ้าส์...เร็วอีก เร็วกว่านี้"

ภาคินไม่พูดป่าวเขากดหัวเธอไว้แน่นพร้อมกระแทกแก่นกายเข้าอย่างหนักหน่วง อ๊อกๆๆๆๆ เสียงแก่นกายใหญ่กระแทกเข้ากับปากอย่างบ้าคลั่ง

"อ้าาาาาาส์"

ภาคินครางออกมาเมื่อถึงจุดสุดยอด ลาวาสีขุ่นพุ่งเข้าในปากบางเต็มๆ สาวจ้าวก็กลืนกินลงไปอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยไฟราคะที่ปะทุขึ้นอย่างโหมกระหน่ำ ภาคินก็จับร่างบางให้หันเขากับผนัง แอ่นบั่นท้านงอนงามขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อให้สอดใส่เข้าสะดวกยิ่งขึ้น

ภาคินจับหัวมังกรถูไถไปมามาตรงร่องกุหลาบเล็กน้อยก่อนแทงเข้าไปเต็มลำในครั้งเดียว

"อ้าส์ เจ็บอะค*ยคุณใหญ่มาก"

"ขอเสียงเพราะหน่อยนะเด็กน้อย"

พูดจบภาคินก็ตอกอัดเข้าอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่แก่นกายกำลังตอกอัดกลีบกุหลาบ มือหนาก็ทำหน้าที่บีบคั้นไม่เว้นว่าง ปากก็ขบกัดแผ่นหลังขาวเนียนสร้างรอยแดงทั่วแผ่นหลัง

"อ้าส์ ภาคขาขอแรงอีกค่ะ อ้าส์ๆๆๆ"

ภาคินเมื่อได้ยินดังนั้นก็ไม่ขัดศัทธาเธอ เขาตอกอัดแก่นกายใหญ่เข้าออกทั้งเร็วและแรงขึ้น จนร่างบางกระเด้งตามแรง สองเต้าอวบอั๋นกระพรื้มขึ้นลงตามแรงอัดทั้งที่มือหนากอบกุมมันอยู่แท้ๆ

ภาคินเปลี่ยนท่าทางให้เทอ โดยอุ้มเธอในท่าลิงนั่งแตงไปยังโซฟาตัวใหญ่ ก่อนที่ตัวเขาเองจะเป็นฝ่ายที่นอนราบไปกับโซฟา ปล่อยให้ร่างบางนั้นร่อนเอวโยกย้ายควบคุมจังหวะแทน

"อ้าาาาาาาส์ ดี ดีมาก"

"คุณชอบหรอคะ เสียวมั้ยคะ"

"อ้าส์ ชอบเสียวค*ยดี แต่ขอแรงกว่านี้ได้มั้ย"

ตับๆๆๆๆๆ

ไม่มีเสียงตอบรับใดๆมีเพียงแค่เสียงเนื้อที่กระแก่นกายเท่านั้นที่เป็นคำตอบ แอปเปิ้ลขย่มแก่นกายใหญ่ยาวอย่างบ้าคลั่ง

"อ้าาาาาส์ เปิ้ลจะแตกแล้วค่ะ"

"อ้าาาาาส์ ฉันก็จะแตกแล้ว เร็วกว่านี้หน่อย อ้าส์ๆๆๆๆๆ"

อ้าาาาาาาาส์

สองเสียงครางลั่นสอดประสานกันหลังจากที่ทั้งสองมุ่งตรงสู่จดหมายไปพร้อมกัน เมื่อเสร็จกิจภาคินก็แต่งตัวควักเงินปึกใหญ่วางลงบนโต๊ะกระจกใสก่อนจะเดินจากไป

"คุณไม่ค้างหรอคะ"

"ฉันเคยค้างด้วยหรอ"

"ไม่เคยค่ะ แต่คุณภาคขา"

แอปเปิ้ลออดอ้อนเกาะแขนคลอเคลียภาคินหวังจะให้เจาอยู่ค้างกับเธอที่นี่จนถึงยามฟ้าสาง แต่ภาคินก็แกะมือที่เกาะต้นแขนเขาออกอย่างไม่ใยดี

"เธอก็แค่ผู้หญิงขายตัว อย่าหวังอะไรเกินตัว"

ภาคินเดินออกจากห้องนั้นโดยไม่หันกลับมามองแม้แต่น้อย ปล่อยให้หญิงสาวในร่างเปลือยเปล่านั่งหน้าหงิกงออยู่เพียงลำพัง

เช้าวันใหม่ที่ทุกคนต่างมามาทำงานกันปกติรวมทั้งภาคินด้วย หลายคนอาจคิดว่ามีแค่ภาคินที่เที่ยวไปหาชาหอม

แต่แท้ที่จริงแล้วไม่เพียงแค่ภาคินที่เข้าออกบริษัทของชาหอมเป็นว่าเล่นแต่ชาหอมเองก็ไม่ต่างกัน ทั้งคู่เข้าออกบ่อยจนพนักงานทั่วทั้งบริษัทต่างเล่าลือกันถึงความเหมาะสมของทั้งคู่ ภาคินเองหนุ่มหล่อรวยเพอร์เฟค ก็ต้องคู่กับสาวสวยรวยเก่งอย่างชาหอมก็ถูกต้องแล้ว

วันนี้ชาหอมเลือกที่ตะเป็นฝ่ายมาหาภาคินที่บริษัท เธอเดินขึ้นมาอน่างเงียบเชียบในขณะเดียวกันพนักงานที่บริษัทก็กำลังซุบซิบนินทาพูดถึงเรื่องบอสสุดหล่อกันอย่างสนุกปาก

ไม่เพียงแค่ภาคินที่เข้าออกบริษัทของชาหอมเป็นว่าเล่นแต่ชาหอมเองก็ไม่ต่างกัน ทั้งคู่เข้าออกบ่อยจนพนักงานทั่วทั้งบริษัทต่างเล่าลือกันถึงความเหมาะสมของทั้งคู่ ภาคินเองหนุ่มหล่อรวยเพอร์เฟค ก็ต้องคู่กับสาวสวยรวยเก่งอย่างชาหอมก็ถูกต้องแล้ว

วันนี้ชาหอมเลือกที่จะเป็นฝ่ายมาหาภาคินที่บริษัท เธอเดินขึ้นมาอย่างเงียบเชียบในขณะเดียวกันพนักงานที่บริษัทก็กำลังซุบซิบนินทาพูดถึงเรื่องบอสสุดหล่อกันอย่างสนุกปาก

"แกคือเมื่อวานอะฉันไปเที่ยวกับเพื่อใช่ปะ แกรู้มั้ยฉันเจอะไร"

"เจอไรวะ"

"เจอคุณภาคแก พูดเลยงานดีมากกกก"

"นี้แกเบาได้เบาคุณภาคน่ะเค้ามีแฟนแล้วนะยะ"

"แกคิดว่าคุณภาคจริงจังหรอวะ เสืออย่างคุณภาคน่ะไม่หยุดง่ายๆหรอก เมื่อว่าฉันยังเห็นผู้หญิงเข้าคลอเคลียอยู่เลย"

"คงคลอเคลือตามประสาเด็กนั่งดริ้งแหละแก"

"ถ้างั้นคงนั่งดริ้งกันทั้งคืนเลยมั้ยอะ ฉันเห็นผู้หญิงคนนั้นเดินไปโซนห้องพักไม่นานคุณภาคก็ตามไป ฉันว่าขนาดนี้ละไม่เหลือ"

"หรือจะจริงวะ"

ชาหอมที่ยืนฟังอยู่ชั่วครู่ก็เดินออกมา พนักงานสองสาวเห็นชาหอมก็หยุดซุบกันแล้วยกมือขึ้นไหว้ตามปกติ ชาหอมก็ทำตัวอย่างปกติยิ้มแย้มแจ่มใสให้กับทุกคนก่อนจะเดินตรงไปยังห้องทำงานของภาคิน

ร่างบางเมื่อก้าวข้ามผ่านประตูไปเธอก็ยิ้มทักทายภาคินเหมือนทุกวัน แต่ในหัวของชาหอมตอนนี้ก็ยังคงคิดวนเวียนอยู่กับคำพูดของพนักงานสาวสองคนนั้นอยู่ ภาคินก็ทักทายเธอเหมือนปกติทุกวันหากเธอไม่ได้ยินเรื่องดังกล่าวก็คงจะไม่คิดอะไร

"วันนี้มาหาผมเองเลยหรอครับคุณแฟน"

"ค่ะวันนี้ชามีงานนิดเดียว คุณก็ทำต่อเถอะค่ะเดี๋ยวชานั่งรอตรงนี้ :) "

"โอเคครับผม ผมจะรีบเคลียนะครับคุณผู้หญิงจะได้ไม่รอนาน"

"ค่าาาาคุณผู้ชาย"

ชาหอมยิ้มพูดจาหยอกล้อกับภาคินด้วยความสนุกสนานแต่ในขณะที่ภาคินวุ่นวายอยู่กับเอกสารงาน ชาหอมก็ใช้สายตาอันเฉียบคม ไล่ตรวจจับสิ่งผิดปกติในตัวแฟนหนุ่มของเธอ และก็มีสิ่งนั้นจริง รอยเล็บเล็กๆที่คอหากไม่สังเกตุดีๆก็คงจะไม่เจอเพราะคอปกของเสื้อนั้นปิดบังเอาไว้อยู่ รอยนั้นคือเครื่องยืนยันชั้นดีที่ยืนยันได้ว่าสิ่งที่พนักงานสาวพูดนั้นเป็นความจริงแน่นอน