16 ให้ผมสอนให้ไหมครับ...

1912 คำ

"วี เธอโอเคใช่ไหม" เสียงเบลเอ่ยถามวีนัสขึ้นหลังจากที่รู้ว่าเพื่อนเมาเรือแอบไปอาเจียนมา เช่นเดียวกับไลลาที่จ้องมองเพื่อนตาแป๋วแววตาเต็มไปด้วยความห่วงใย "ถ้าไม่ไหว เรากลับกันก็ได้นะ" เรียวปากบางอมชมพูบอก "ไม่เป็นไร ฉันโอเคแล้ว ไม่ได้นั่งเรือนานก็แบบนี้แหละ" วีนัสตอบ "แน่นะ ไม่ใช่ว่าเกรงใจเพื่อนแล้วฝืนตัวเองนะ" เบลยังคงมองหน้าถามวีนัส "ไหวจริง ๆ ถ้าฉันเป็นอีก ให้โกรธเลยก็ได้ ตอนนี้โอเคขึ้นมาแล้วจริง ๆ " เจ้าของใบหน้าเรียวสวยตอบ "โอเค ถ้าเป็นอีก ฉันกับไลลาโกรธเธอแน่!" "ฮ่า ๆ อืม" วีนัสหัวเราะยิ้มออกมาเมื่อเห็นท่าทีของเบลแต่แล้วดวงตากลมก็ต้องเหลือบไปเห็นร่างสูงคุ้นเคยของใครบางคนนั่งยกยิ้มมุมปากมองหน้าเธออยู่ ซึ่งนั่นทำให้สีหน้ายิ้มแย้มของวีนัสแปรเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงทันทีที่เห็นท่าทีกวนประสาทพวกนั้น เด็กบ้าไทก้า! "เอาล่ะครับ เราก็มาถึงจุดที่จะเริ่มดำน้ำจุดแรกกันแล้วนะครับ พร้อมหรือยังครับ"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม