หลังจากที่คุยกันเรียบร้อย น้ำมนต์ก็วิ่งตามชายหนุ่มไปยังหน้าบ้าน เธอจะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่องว่าตกลงตอนนี้ต้องการอะไรกันแน่
“หยุดก่อนค่ะเฮียนนท์”
ชายหนุ่มชะงักไปก่อนจะหันมามองหญิงสาวอย่างสงสัย น้ำมนต์วิ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ
“มีไรน้ำเน่า”
“ทำไมเฮียนนท์ไม่บอกคุณหญิงไปคะว่ามีแฟนแล้ว จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายทำอะไรแบบนี้ แทนที่จะจบแล้ว”
“ฉันไม่มีแฟนจริงๆนี่ เธอจะให้ฉันโกหกแม่เหรอมันบาปนะ”
เขาเอ่ยเสียงเล็กเสียงน้อย จะว่ากวนประสาทก็คงใช่เพราะหญิงสาวรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
“มาเป็นคนถือศีลอะไรตอนนี้คะ แล้วนี่จะทำยังไงปล่อยไว้แบบนี้เหรอคะ”
“หมายถึงอะไรเรื่องที่จะคบกับศึกษาดูใจกันอะไรแบบนั้นใช่ป่ะ”
“ค่ะเรื่องนั้นแหละ”
เธอยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่เขาคงไม่ได้คิดจริงจังหรอกคงจะพูดให้คุณท่านสบายใจเท่านั้น พอถึงเวลาก็บอกว่าเราสองคนไปกันไม่ได้ก็จบ อาจจะเสียเวลานิดหน่อยแต่ก็ดีกว่าปฏ
