สุดท้ายทั้งสองคนก็มาจบลงที่ร้านหมูกระทะทะเลเผา กุ้งตัวโตของโปรดของนนท์ ปูทะเลสดและตัวใหญ่ของโปรดของน้ำมนต์วางอยู่ตรงหน้า
“ว้าว! น่ากินจังเลยค่ะ”
“ฉันเป็นคนเลี้ยงเธอก็ต้องเอาใจฉันสิน้ำเน่า”
เขาเรียกร้องทวงบุญคุณจากหญิงสาว มื้อนี้พามากินบุฟเฟต์ทะเลพรีเมียมราคาหลักพัน เพราะฉะนั้นต้องเอาใจเขาบ้างสิ
“แล้วให้หนูทำไรอ่ะ นี่พนักงานก็เผามาให้เรียบร้อยแล้วนะคะจะเอาไรอีกอ่ะ”
“แกะกุ้งให้ด้วยสิฉันขี้เกียจ”
เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบ อยากกินและชอบกินมากแต่ว่าไม่ชอบแกะเข้าใจอะไรยากตรงไหนกัน น้ำมนต์มองกุ้งตรงหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อยแล้วนั่งก้มหน้าแกะกุ้งให้เขาจนหมดจาน เธอส่งกุ้งตัวสุดท้ายไปให้เขาก่อนจะเอ่ยออกมา
“โอเคนะคะ”
“โอเคขอบใจ”
เขายิ้มแก้มปริก่อนจะนั่งกินกุ้งอย่างเอร็ดอร่อยไม่สนใจเธออีก น้ำมนต์มองเขาอย่างหมั่นไส้เขานี่ขี้เกียจแกะกุ้งยังไงก็เป็นอย่างนั้น เธอหันมามองปูตรงหน้าก่อนจะเลิกคิ้ว
