ตอนที่ 7 หนุ่มหล่อคนนั้นมาขายเครื่องกรองน้ำ
ตอนแรกนาวาคิดว่าอีกสองสามวันเขาคงได้ขึ้นศาลแน่ ๆ แต่กลับไม่ใช่แบบนั้น ตอนนี้ท่านจอมพลไม่ได้ติดต่อมาเลย แม้อีกฝ่ายจะเงียบหาย แต่นาวาก็ยังไม่เบาใจ เขาให้เมบีเตรียมหลักฐานต่าง ๆ ไว้รอ
หลังจากสตรีมเสร็จนาวาก็มานั่งเล่นสตาร์ ก่อนจะตาเป็นประกายเมื่อเห็นว่ามีร้านขนมเปิดอยู่ใกล้ ๆ แม้จะบอกว่าใกล้ แต่มันก็ห่างประมาณ 5 กิโลเมตร เนื้อที่ของปู่กราแดนกว้างใหญ่กินพื้นที่แถบนี้ทั้งหมด ทำให้ไม่มีบ้านคนอื่น คฤหาสน์หลังนี้จึงเงียบสงบน่าอยู่ เหมาะสำหรับคนที่ชื่นชอบความเป็นส่วนตัว
“นาวาอยากกินเหรอ งั้นเราไปกันไหม นั่งรถไปแป๊บเดียว” เมบีบินเข้ามาดูใกล้ ๆ พร้อมพูดขึ้น
“ไปสิ” นาวายิ้มกว้าง หลังจากนั้นเมบีก็สั่งให้รถออกมารอหน้าประตู รถไร้คนขับเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ใช้เวลาแค่ 5 นาทีก็มาถึงร้านขนมที่ว่า
ร้านขนาดใหญ่ตอนนี้มีคนในร้านไม่มาก ร้านนี้ขายขนมหลายอย่าง มีทั้งขนมหน้าตาแปลก ๆ และขนมที่คล้าย ๆ ขนมจากโลกเก่าเขา
“ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ” พนักงานสาวดวงตาเป็นประกายเมื่อได้เห็นอิลล์ในระยะใกล้ แม้จะตื่นเต้น แต่เธอก็เก็บอาการ และทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี
“ช่วยแนะนำขนมที่ฮิตที่สุดให้สัก 5 อย่างหน่อยครับ” นาวายิ้มสดใส มองขนมมากมายเรียงรายจนเลือกไม่ถูก ถ้าจะซื้อไปทั้งหมดเขาต้องกินไม่หมดแน่ ๆ แถมที่บ้านยังมีแค่เขากับเมบี นอกนั้นก็หุ่นยนต์ทั้งหมด
“ได้เลยค่ะ” พนักงานสาวแนะนำขนมอย่างตั้งใจ สุดท้ายนาวาก็ได้ขนมมาเกือบสิบชิ้น ตอนแรกเขาว่าจะนั่งกินที่ร้าน แต่พอผ่านไปไม่นานคนก็เริ่มเยอะ คงเพราะร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่ และมีโพรลดราคา
สุดท้ายนาวาก็กลับมากินที่บ้าน หุ่นยนต์พ่อครัวทำหน้าที่จัดขนมใส่จาน และวางเรียงไว้บนโต๊ะอย่างสวยงาม
“หอมจัง จริงสิ! เมบี เราขอเอาดอกไม้มาตกแต่งได้ไหม คิดดูสิ ถ้าเอาดอกไม้มาตกแต่งมันจะสวยขนาดไหน! เพิ่มความหอมด้วย” นาวามองเมบีด้วยสายตาแห่งความหวัง เมบีทำท่าคิดอยู่สักครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าให้
“ก็ได้”
เมื่อได้ยินแบบนั้นนาวาก็ไม่รอช้าวิ่งออกไปที่สวนจนเมบีร้องทักว่าห้ามวิ่ง หลังจากเดินวนอยู่ในสวนดอกไม้เขาก็ได้ดอกไม้หลากสีมาตะกร้าใหญ่ ตอนแรกเขาก็จะเก็บนิดเดียวนั่นแหละ แต่เขาเลือกไม่ได้ว่าจะเอาดอกไหนดี สุดท้ายก็เก็บมาหลายชนิด
หลังจากเก็บเสร็จพ่อครัวก็เอาไปทำความสะอาด หลังจากนั้นหุ่นยนต์พยาบาลก็มาตรวจขนมและดอกไม้
“นาวา มันไม่เยอะไปเหรอ” เมบีพูดขึ้นอย่างไม่สบายใจ หลังจากที่หุ่นยนต์พยาบาลตรวจเสร็จก็ขึ้นแสงสีเขียว บ่งบอกว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี
“ไม่เป็นไรหรอก ดูสิ หุ่นยนต์พยาบาลก็ให้ผ่าน แสดงว่าสารอาหารไม่เยอะเกินไป ปลอดภัยแน่นอน” เมบียังกังวลอยู่บ้าง แต่ก็เบาใจลง สุดท้ายก็ปล่อยให้นาวาตกแต่งขนมตามใจชอบ
ขนมมีทั้งหมด 8 ชิ้น แบ่งเป็นขนมเค้ก 5 ชิ้น ขนมปังหน้าตาแปลก 1 ชิ้น ขนมคุกกี้ 2 ห่อ นาวาเอาดอกไม้ตกแต่งหน้าขนมเค้กอย่างมีความสุข หยิบสีนั้นสีนี้ใส่ กว่าจะรู้ตัวอีกทีขนมเค้กทั้งห้าก็แทบมองไม่เห็นของเดิม เพราะมันเต็มไปด้วยดอกไม้เบียดกันแน่น
“นาวา มันไม่เยอะไปเหรอ”
“ไม่หรอก ดูสิ น่ากินมากเลย” แม้ว่าในสายตาของนาวามันจะน่ากิน แต่ในสายตาของเมบีมันเหมือนการยัดดอกไม้ใส่มากกว่า
เมื่อแต่งเสร็จนาวาก็นั่งประจำที่ มองขนมด้วยสายตาเป็นประกาย แต่ยังไม่ทันได้ลงมือกิน พ่อบ้านก็บอกว่ามีแขกมาขอพบ
ขอพบ! ขอพบอะไรเวลานี้! รู้ไหมการขัดจังหวะการกินของคนอื่นมันเสียมารยาท! ตอนนี้ลูกเขาต้องหิวมากๆ
คนหิวสีหน้าบึ้งตึงจนเมบีต้องบินเข้ามาปลอบ
“โอ๋ ๆ ไม่โมโหนะ ถ้าโมโหลูกจะกลายเป็นคนเจ้าอารมณ์” คำพูดของเมบีทำให้นาวาค่อย ๆ ผ่อนคลายลง ก่อนจะถอนหายใจออกมา
นาวาอุ้มเมบีเดินออกมาด้านนอก เมื่อออกมาก็เจอกับหนุ่มหล่อในชุดสูท พอเห็นแบบนั้นทำให้นาวานึกถึงคนขายเครื่องกรองน้ำเลย หรือว่าจะมาขายเครื่องกรองน้ำจริง ๆ
แม้เทคโนโลยีจะพัฒนาไปไกล แต่อาชีพนี้ก็ยังมีสินะ
“มาขายของเหรอครับ ผมอยู่คนเดียว ตอนนี้ก็มีพร้อมทุกอย่างแล้ว แต่ยังไม่มีแฟนนะครับ เห็นแก่หน้าหล่อ ๆ ของคนขาย จะอุดหนุนก็ได้นะครับ” งุ้ยยย! ดูสิ หูแดง ๆ แบบนั้นต้องกำลังเขินแน่ ๆ! สุดหล่อ!
“ไม่ใช-”
“ไม่ต้องเขินหรอก มาอยู่กับเราไหม ไม่ต้องทำงาน แค่นั่งนิ่ง ๆ ก็พอ” ใบหน้าน่ารักยิ้มหวานจนคนตรงข้ามตาพร่า ตอนแรกก็ว่าจะปฏิเสธ แต่พอเห็นท่าทีซน ๆ ก็อดแกล้งไม่ได้
“ผมจนนะครับ คุณจะชอบผมเหรอ” หนุ่มหล่อกับใบหน้าเศร้า ๆ ทำเอานาวาต้องกุมหัวใจของตัวเอง
“เรารวย เราเลี้ยงนายได้” สุดหล่ออย่าทำหน้าเศร้าได้ไหม หัวใจดวงน้อย ๆ มันเต้นระรัวเหมือนมีไดโนเสาร์กระทืบเท้าอยู่ในใจ
หนุ่มหล่ออาภัพ เขาต้องทนทำงานหนักเพื่อหาเลี้ยงชีพ นอกจากตัวเองแล้วเขายังมีน้องพิการที่ต้องเลี้ยงดู! นี่มันพระเอกในนิยายชัด ๆ!
ลูอิสมองเจ้าของร่างเพรียวที่กำลังทำหน้าแปลก ๆ ราวกับกำลังจินตนาการถึงเรื่องราวบางอย่าง เขาคือเจ้าของบริษัทพัฒนา AI ซึ่งมีอิทธิพลในระดับจักรวาล ตอนนี้เกือบทุกอย่างเชื่อมต่อกับ AI แม้แต่สมาพันธ์จักรวาลเองก็ไม่อยากมีปัญหากับบริษัทของลูอิส เพราะถ้ามีปัญหา นั่นหมายความว่าจะไม่สามารถใช้งาน AI ได้
ลูอิสมองเด็กหนุ่มตรงหน้า ดูเหมือนอีกคนจะไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แถมยังคิดว่าเขามาขายของด้วย ไม่รู้ว่าเขาไม่มีออราความมีอำนาจ หรือเด็กหนุ่มตรงหน้าไม่สังเกตเห็นมัน
“เข้ามากินกัน เอ๊ย! เข้ามากินขนมด้วยกันไหมครับ ผมมีขนมเยอะเลย ที่สำคัญหวานมากเลยนะครับ” นาวาพูดด้วยใบหน้าหวานเยิ้ม ดวงตาสีสวยเป็นประกายระยิบระยับ
ลูอิสขำในใจ แต่กลับชอบใบหน้าแสนน่ารักนั้น
“หมายถึงขนมใช่ไหมครับ”
“หมายถึงผมครับ ฮิฮิ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็เขินตัวบิด เมบีที่มองเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นเริ่มทนไม่ไหว ดูเหมือนนาวาจะฮอตปรอทแตกจนลืมว่าตัวเองท้องอยู่
“ทั้งคู่เข้าบ้านกันเถอะ” เมบีคาบเสื้อนาวาไว้ ก่อนจะบินพาเดินเข้าบ้าน ถ้าเขาไม่แยกมีหวังนาวาได้ปล่อยเสน่ห์จนไม่สนอะไรแน่ ๆ ทั้งที่ตอนแรกยังโมโหอยู่เลยที่มีคนมาขัดจังหวะ ไป ๆ มา ๆ กลายเป็นว่าพอเจอหนุ่มหล่อเข้าหน่อยก็เปลี่ยนสีอย่างรวดเร็ว
เมบีละเพลีย!
เมื่อมาที่ห้องนั่งเล่นลูอิสก็มองจานดอกไม้อย่างแปลกใจ เมื่อหันไปมองคนตัวเล็กกว่าก็เห็นเจ้าตัวแสดงสีหน้ามีความสุขอย่างปิดไม่มิด
“นี่เรากินขนมไปคุยกันไปดีไหม” เมื่อเห็นแขกหน้าหล่อพยักหน้าให้นาวาก็ยิ้มกว้าง ก่อนจะนั่งประจำที่ ตักขนมกินด้วยสีหน้ามีความสุข
“อื้มม ออ่อยย” แก้มเนียนพองออกเมื่อมีขนมและดอกไม้เต็มปาก เมบีหันกลับไปคุยกับแขก ปล่อยให้นาวากินขนมอย่างมีความสุข
“เมบีเป็นคนดูแลบ้านหลังนี้ คุณคงเป็นคุณลูอิส” ลูอิสพยักหน้าให้ มองอิลล์ตรงหน้าอย่างชื่นชม คนที่ฝึกให้อิลล์ฉลาดขนาดนี้ได้คงเป็นอดีตจอมพลกราแดน
“ใช่ ฉันมาตรวจสอบระบบของบ้าน ตอนนี้ครบกำหนดแล้ว และมาเยี่ยมหลานท่านกราแดนด้วย” ลูอิสมองไปที่นาวา ตอนนี้อีกคนยังคงไม่สนใจโลกภายนอก เจ้าตัวกำลังกินขนมดอกไม้อย่างมีความสุข ปู่ของเขารู้จักกับท่านกราแดน ทั้งคู่เป็นเพื่อนกัน เมื่อหลายปีก่อนเขาเคยมาบ้านหลังนี้พร้อมปู่ ตอนนั้นเขาอายุ 18 ปีและนาวาอายุแค่ 5 ขวบเป็นเด็กตัวน้อย ดูเหมือนเด็กน้อยจะจำเขาไม่ได้
ความจริงการมาตรวจสอบระบบของบ้าน ประธานอย่างลูอิสไม่จำเป็นต้องมาด้วยตัวเอง แต่ที่เขาต้องมาเพราะแม่เป็นคนบอก นอกจากมาตรวจบ้านยังให้เขาเอาของขวัญมาให้นาวาด้วย
ห้องตกอยู่ในความเงียบ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้อึดอัด นาวายังคงกินขนมอย่างมีความสุข จนพออิ่มถึงได้เริ่มขยับตัวมองรอบข้าง ก่อนจะเห็นว่าตัวเองถูกหนุ่มหล่อมองอยู่
ถูกหนุ่มหล่อมองในระยะใกล้! ให้ตายเถอะ เมื่อครู่เขาไม่ได้กินมูมมามใช่ไหม เดี๋ยวสุดหล่อมองเขาในแง่ร้ายพอดี
“สวัสดีครับ ผมชื่อนาวานะ” นาวายิ้มหวาน เมบีอยากจะบอกเหลือเกินว่ามาทำใสซื่อตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว แถมมุมปากก็ยังมีคราบขนมอยู่ด้วย
“สวัสดีครับ พี่ชื่อลูอิส”
หล่อ! หล่อเกินไปแล้ว! หรือนี่จะคือพรหมลิขิตให้สองเรามาพบกันโดยบังเอิญ
“นาวา ความจริงคนคนนี้ไม่ได้มาขายของนะ เขาคือประธานบริษัทพัฒนาด้าน AI ปู่เขารู้จักกับปู่นาวา”
“บริษัท AI” นาวาเบิกตาปากอ้าออกกว้างจนลูอิสเอ็นดู หลังจากรู้ว่าอีกคนยิ่งใหญ่แค่ไหน จากหนุ่มน้อยแสนแพรวพราวก็เปลี่ยนมาเป็นเด็กดี จ้องลูอิสตาแป๋วเหมือนเด็ก โชคดีจริง ๆ ที่ไม่มีใครรู้ว่าตอนแรกเขาจินตนาการไปถึงไหน
ไหนหนุ่มหล่อแสนอาภัพ ไม่มี! มีแต่ท่านประธานบริษัท AI แสนหล่อเท่! และที่สำคัญโคตรรวย!!
###
หนูลูกท้องอยู่ต้องเพลาๆการโปรยเสน่ห์หน่อยนะ
นาวา:คนจะสวยช่วยไม่ได้!!
ฝากเพลงนี้ถึงท่านจอมพล https://vt.tiktok.com/ZSdadAREC/