ฮวาเย่ห์หยวนแย้มยิ้มพลางกระโดดกอดเขาด้วยความดีใจคนผู้นี้มีอะไรที่นางไม่รู้อีกเยอะ อาเซี่ยนดูเหมือนว่าจะตกตะลึงอยู่ไม่น้อยเมื่อจู่ๆ ฮวาเย่ห์หยวนก็ทำเช่นนี้เขาจึงได้แต่ยืนนิ่งงัน
ฮวาเย่ห์หยวนได้โอกาสยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาก่อนดึงหมวกที่คลุมศีรษะของเขาออกอย่างรวดเร็ว
"ใบหน้าของท่าน" นางตกตะลึงเมื่อพบว่าใบหน้าของเขามีบาดแผลแตกที่หัวคิ้ว ปากแตกบวมเจ่อ รอบตาเป็นสีเขียวช้ำบวมปูดราวกับคนถูกชกหน้ามา
"ข้าไม่เป็นอะไร" เขาแย่งหมวกจากมือของฮวาเย่ห์หยวนมาใส่ปิดบังใบหน้าเอาไว้อย่างมิดชิดดังเดิม
"จากใบหน้าของท่านเหมือนท่านไปชกกับผู้ใดมาราวกับมนุษย์อันธพาลที่ไร้พลังฝีมือ ซึ่งคนเก่งกาจเช่นท่านข้าคิดว่าไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องใบหน้าท่านได้ แล้วเหตุใดเป็นเช่นนี้"
"ข้าก็มีเรื่องมาจริงๆ ดั่งเจ้าว่าตามประสาบุรุษ แต่อย่าได้วิตกวันสองวันก็หายดีแล้วล่ะ เจ้าก็รู้ว่าข้ามีฉายาว่าหมอเทวดาแม้แต่เทพโอสถยังต้องมาสนทนาขอคำ
