ฮวาเย่ห์หยวนคอตกนางเดินออกมานอกสุสานพบหวังจิ่นอีอยู่ด้านนอกเขากำลังมาหาจอมมารเช่นกัน
"หัวหน้าหวังจอมมารไปแล้ว" ฮวาเย่ห์หยวนเอ่ยเบาๆ
"อืม"
หวังจิ่นอีพยักหน้าแล้วทำท่าจะย้ายร่างยักษ์ของเขาไปด้วย ฮวาเย่ห์หยวนยิ้มเจ้าเล่ห์จึงดึงชายเสื้อของเขาไว้อย่างรวดเร็วก่อนจะกระโดดกอดขาของหวังจิ่นอีแน่น
นางหลับตาและเมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าตนเองอยู่ยังที่แห่งหนึ่ง คบเพลิงสว่างไสวเบื้องหน้าไม่ไกลเห็นว่าเป็นจอมมารกำลังซ้อมยิงธนูไฟอย่างคล่องแคล่วเสียงธนูแหวกอากาศดังอื้ออึง
"เจ้านี่มัน เหตุใดมาเกาะขาข้าเช่นนี้"
หวังจิ่นอีไม่กล้าเขยื้อนกายเมื่อเพิ่งรู้ตัวว่าฮวาเย่ห์หยวนอาศัยเขาย้ายร่างมาหาจอมมารด้วยแต่ยังไม่กล้าสะบัดขาถีบนางออกด้วยยังเกรงใจอยู่หลายส่วน
ฮวาเย่ห์หยวนลุกขึ้นนางปัดอาภรณ์ของตนเองแล้วเอ่ยขึ้น
"ข้าขอโทษหัวหน้าหวังแต่ข้าต้องการพบจอมมารจริงๆ มีเพียงท่านที่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนและข้าคาดเดาไม่ผิด" น
