กล่าวจบเขาก็เลียริมฝีปากของนาง เขาไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป จอมมารยัดเจ้าปีศาจร้ายเข้าไปในช่องทางสวาทคับแคบของนางทันใด
"เจ้าแน่นเหลือเกิน"
เขาครางเมื่อสัมผัสกับผิวอ่อนนุ่มคับแน่นจนไม่อาจขยับได้ภายใน
ฮวาเย่ห์หยวนไม่ทันตั้งตัวรับความป่าเถื่อนที่เสือกไสเข้ามาโดยไม่ปรานีของเขา ความเจ็บปวดร้าวขึ้นไปจนถึงแผ่นหลัง ใบหน้าของนางหวาดกลัวและหวาดหวั่น หางทั้งเก้าพันกายของเขาเอาไว้แน่น
"ข้าเจ็บเจ้าค่ะ ได้โปรดปล่อยข้า" นางอ้อนวอนทั้งน้ำตา นางเจ็บปวดเหลือเกิน เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ เขากำลังทำให้ร่างของนางแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"เป็นเจ้าที่ร้องขอจงรับความเจ็บปวดนี้เอง"
เขากล่าวจบก็จ้วงสะโพกโดยไม่สนใจนางอีกต่อไป คิดเพียงจะปลดปล่อยความต้องการของตนเองออกมาเท่านั้น
เลือดแห่งความบริสุทธิ์ของจิ้งจอกเก้าหางไหลออกมา ทุกจังหวะที่เขาทิ่มแทงทำให้นางกรีดร้อง
จอมมารไร้ซึ่งความเมตตาที่ไม่แม้จะหยุดยั้งให้นางได้พักหรื
