แอบกินเพื่อนน้องสาว

ตอนที่ 2/3 อยากรับผิดชอบ

หนึ่งชั่วโมงกว่าจะดับเพลิงตัณหาลงได้ น่านฟ้าเดินเปลือยกายนอนแผ่บนเตียงอย่างอ่อนเพลียทว่าเต็มอิ่ม รสกามที่ได้เสพสุขจากร่างหอมหวานหวนนึกถึงทีไร หัวใจกลับเต้นแรงไม่เป็นส่ำ อวัยวะเบื้องล่างดีดผึงตื่นตัวทุกที

คืนนี้เขานอนไม่หลับ เบิกตาค้างไว้ตลอดทั้งคืนในความมืด กระทั่งแสงแรกของรุ่งอรุณส่องลอดหน้าต่างเข้ามาทำให้ทั้งห้องสว่าง ชายหนุ่มร่างสูงกำยำถึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัวร่างกายสดชื่นกระปรี้กระเปร่า กว่าจะทำธุระก็ปาไปบ่ายโมง แดดกำลังแรง ใบหน้าหล่อเหลาคมคายนิ่งสงบไร้ความกังวล

เรื่องของน้องมิ้นท์เขาตั้งใจรับผิดชอบเต็มที่ ถึงจะไม่ได้รักชอบกัน แต่ก็เห็นกันมานาน เขามีความรู้สึกดีๆ ให้เธอในฐานะเพื่อนของน้องสาว ยิ่งหลังจากได้ครอบครองเธอเป็นคนแรกก็ยิ่งรู้สึกพิเศษ ความหวงแหนผุดงอกในใจเหมือนยอดอ่อนของต้นกล้า ซึ่งอาจพัฒนาลึกซึ้งได้อีก

น่านฟ้าขับรถมาถึงหน้าบ้านของมนสิชา ชายหนุ่มแต่งกายเรียบง่ายแต่ดูดีมีภูมิฐาน บุคลิกของเขาดูเป็นผู้ใหญ่ใจดี กล้าคิดกล้าแสดงออก มีความรับผิดชอบและมุ่งมั่น มีลักษณะของความเป็นผู้นำเต็มเปี่ยม ดวงตาทรงเสน่ห์ฉายแววอ่อนโยนดั่งสายน้ำ เวลายิ้มจะทอประกายสะท้อนไปถึงแววตา

มนสิชาไม่คิดว่าน่านฟ้าจะมาหาเธอเพื่อรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ทั้งหมดจริงๆ เธอรีบวิ่งลงบันไดมายังหน้าบ้าน กว่าจะถึงเล่นเอาหอบโยนทั้งตัว เธอจ้องมองผ่านกระจกรถเข้าไปเห็นหน้าคนขับ เขาหล่อเหลาระดับดารานายแบบค่าตัวไม่ต่ำกว่าสิบล้าน แค่ยืนใกล้ยังแทบลมจับ ยิ่งอายุเพิ่มขึ้นเสน่ห์ของเขายิ่งเพิ่มพูน

เธอไม่กล้าให้เขาเข้าบ้านถึงวิ่งขึ้นรถแล้วพากันออกไปในคอนโด ความจริงเธออยากนั่งในร้านกาแฟ แต่มันไม่สะดวกจะคุยเรื่องส่วนตัว เรื่องนี้ต้องคุยในที่ลับ แต่เพราะสถานที่ลับตาคนมากเกินไป มิดชิดเกินไป พอมาถึงห้องพี่น่านถึงลากเธอขึ้นเตียงโดยไม่เปิดโอกาสให้ปฏิเสธ

เจ็บช้ำเมื่อคืนยังไม่ทันหายดี บ่ายนี้พี่น่านยังทะลุทะลวงบุกรุกเข้ามาเต็มแรงอย่างเร่าร้อนบ้าคลั่ง เธอร่านร้อนแอ่นรับด้วยความกระสัน สัญชาตญาณบอกให้แยกสองขาออกจากกัน เพื่อให้เขาพาท่อนซุงร้อนลวกกระทุ้งกระแทกเข้าออกได้ตามอำเภอใจ หัวบานหยักแดงก่ำจ้วงแทงเข้ามาเสียดสีในช่องทางคับตึง เธอร้องครวญครางจนเหนื่อย อ้อนวอนให้เขาหยุดพักหายใจบ้าง

ทว่า...น่านฟ้ากลับไม่ยอมหยุดมือจับร่างอรชรอ้อนแอ้นนอนคว่ำคลานเข่าสี่ขา เขาคุกเข่าเปิดหน้าขาข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกหนักหน่วงย่ำยีดอกไม้ช่อสวยแดงระเรื่อจนหนำใจ น้ำหวานกลั่นกรองออกมาเรื่อยๆ จนเส้นทางรักชุ่มฉ่ำ ยิ่งอดใจไม่ไหวตอกอัดสลับกับหมุนควงสว่านไปมาอย่างสุขสมพึงใจ

ชายหนุ่มถอนแก่นกายใหญ่ออกจนเกือบหลุดแล้วอัดกระแทกสุดกำลังจนร่างบางถลาไปข้างหน้า เขาตามไปทาบทับกอดเอวคอดกิ่วไว้ ซอยสะโพกสอบถี่ยิบและดุดันดิบเถื่อน มนสิชาส่งเสียงครางระงม น้ำตาไหลพราก เธอเสียวจนแทบจะขาดใจแล้ว ก่อนจะกระตุกเกร็งกลีบกายบอบบางขมิบตอดรัดท่อนลำเอ็นถี่ๆ

เธอเสร็จไปไม่รู้กี่ครั้งนับตั้งแต่ที่เขาพาความแกร่งร้อนเข้ามาในตัวเธอ!

มนสิชาอ้าปากหอบหายใจถี่กระชั้น แผ่นหลังยังคงถูกร่างหนาหนักทาบทับอยู่ ช่วงล่างหนึบชาเกร็งเสียวทุกครั้งที่เขาพุ่งใส่ พายุรักยังคงโหมกระหน่ำใส่เธอต่อเนื่องยาวนาน เธอมีความสุขอย่างล้นหลามแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขารังแกเธอ

มาถึงพี่น่านก็กระโจนเข้ารวบตัวเธอไปบดเบียดร่างกายกัน เธอดิ้นไปดิ้นมาอยู่สองสามนาทีกลับยิ่งทวีความร้อนในกายของพวกเราสองคน บหากันราวกับว่าถ้าชักช้ากว่านี้จะทุรนทุรายขาดใจตายได้

“พี่น่าน...ฮึก อ๊าา พอได้แล้วค่ะ อื้ออ!!”

“พี่ทำได้ทั้งวัน มิ้นท์ก็รู้ว่าพี่อึด...เชื่อไหมเด็กดี พี่เอากับมิ้นท์ได้จนถึงเช้าวันพรุ่งนี้ก็ยังไม่หมดแรง”

“มะ...มิ้นท์เชื่อพี่น่าน อ๊ะ อ้าา พี่น่านขา...ไหนว่าจะคุยกันไง ทำไมถึงเหวี่ยงมิ้นท์ขึ้นเตียงรังแกกันแบบนี้ อื้อๆๆ อร๊างงง~”

เธอถูกพี่น่านจับพลิกตัวมานอนหงายแล้ว ท่อนบนยังมีเสื้อคาอยู่บนตัว ขณะที่ท่อนล่างไม่มีอะไรปกปิดไว้สักชิ้น เธอหลุบตามองแก่นกายอวบใหญ่ล้อมพันด้วยเส้นเอ็นดูน่ากลัว เขาทรงพลังแข็งกร้าว รุกล้ำเข้ามาอย่างหนักแน่นร้อนแรงราวกับควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ สีหน้าของเขาดูมีความสุขระคนเย่อหยิ่งจองหอง เหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ราวกับเป็นผู้ชนะในเกมรัก ส่วนเธอพ่ายแพ้หมดท่า สองขาสั่นระริกถูกเขาจับแยกออก ไม่มองก็แล้วไปเถอะ แต่พอเห็นทุกอย่างเต็มตากลับอับอายแทบแทรกแผ่นดิน

เมื่อทะยานขึ้นสู่ทรวงสวรรค์อันแสนวิเศษอีกครั้ง น่านฟ้าถึงยอมหยุดรังแกเธอ แต่ยังคงเสียบแก่นกายคาไว้ในโพรงนุ่มร้อนชื้น โน้มตัวทาบทับเรือนร่างขาวผ่องหายใจหอบถี่ เขาบดคลึงบั้นเอวแผ่วเบาเรียกเสียงครางแผ่วจากริมฝีปากอมชมพู ดวงตาสีน้ำตาลเคลิ้มฝันปรือปรอยเหมือนลูกแมวน้อยขี้เซา เธอยกมือทุบไหล่เขาทีหนึ่ง ขยับเอวเล็กน้อยอย่างอึดอัด ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงครางต่ำแหบพร่าเหนือศีรษะ เขาจูบหน้าผากเธอ จูบแก้ม และจูบปากอิ่มเอิบของเธออย่างหื่นกระหาย

เสี้ยววินาทีต่อมาพายุรักที่อ่อนแรงลงแล้วกลับโหมกระพือขึ้นมาอีก ไม่หลงเหลือความอ่อนโยนเหมือนในตอนแรกแล้ว

สองชั่วโมงกว่าฤทธิ์ราคะจะสงบลง ทั้งเนื้อทั้งตัวของมนสิชาก็ได้รอยแดงเถือกเพิ่มขึ้นมาอีกหลายจุด กลีบบอบบางยังไม่ทันหายบวมพอโดนกระแทกซ้ำๆ ยิ่งชอกช้ำ แค่ถูกแตะเบาๆ ก็เจ็บจนหน้าเบ้ เธอนอนเปลือยกายสูดหายใจเข้าลึก เจ็บจี๊ดตรงกึ่งกลางกายจนต้องสูดปากแรง

เพี๊ยะ!

“มิ้นท์คิดว่าพี่น่านจะมาเคลียร์เรื่องของเรา มิ้นท์ไม่ได้อนุญาตให้พี่น่านแตะต้องตัวมิ้นท์สักหน่อย!” ดวงตาวาววับถลึงมองอย่างขุ่นเคือง หลังจากสะบัดมือใส่แก้มเขาไปทีหนึ่งก็ต่อว่าเขาอีกยก

เธอโกรธเขาที่ทำตามใจตัวเอง พอไม่มีคนนอกเห็นก็รังแกเธอทันที ตอนที่ประตูปิดลงเขาไม่พูดจาสักคำกลับโยนเธอขึ้นเตียง กระชากกางเกงเธอออกจนเปลือยท่อนล่าง เขาจับเธอแยกขาก้มเลียด้วยความกักขฬะเหมือนอดทนรอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว เขาเลียจนเธอขึ้นสวรรค์มองเห็นวิมานงดงามเหมือนในฝัน และโกรธตัวเองที่ใจอ่อนยอมให้เขารุกล้ำเข้ามาอีกครั้ง

เธอละอายใจที่กระตือรือร้นและเรียกร้องให้เขาช่วยเติมเต็มความปรารถนาร้อนแรง ให้เขาช่วยสอนว่าต้องไขว่คว้าความสุขด้วยวิธีไหนถึงจะทำให้เต็มอิ่มได้ เมื่อเธอปลดปล่อยครั้งหนึ่งราวกับร่างกายเบาหวิวขึ้น อะไรที่อึดอัดทรมานเหมือนจะหายไปเป็นปลิดทิ้ง

เพียงแต่มือใหม่อย่างเธอกลับถูกเขาใช้งานร่างกายอย่างหักโหมเกินไป พออารมณ์กลับสู่ภาวะปกติกลับปวดเมื่อยไปทั้งตัวเหมือนแขนขาจะหลุดให้ได้ เหนื่อยจัดจนไม่เหลือแรงขยับตัวไปล้างคราบกลิ่นคาวความใคร่ที่เขาปล่อยทิ้งไว้ออก

ส่วนพี่น่านพอกินอิ่มแทนที่จะลุกออกไปกลับแช่งูตัวใหญ่ให้ดิ้นอยู่ข้างใน มันขยับได้ราวกับมีชีวิต ร้อนระอุคับตึงสอดลึกไม่เหลือพื้นที่ว่างให้อากาศแทรกผ่าน

“ลุกออกไปสิคะ มิ้นท์อึดอัด” เธอดิ้นอยู่ใต้ร่างเขา อยากไล่เขาให้ออกไปไกลๆ

“พี่ชอบอยู่ในตัวมิ้นท์ คนเก่งให้พี่นอนเล่นอยู่ตรงนี้อีกสักพักนะครับ” เขาออดอ้อนเสียงนุ่มทุ้มชวนให้คนใจอ่อนยอมให้เขาเอาแต่ใจได้ ส่วนเรื่องที่โดนตบก็ช่างมันเถอะ เขาทำผิดจริงควรให้น้องมิ้นท์ได้ระบายอารมณ์ใส่นิดๆ หน่อยๆ “มิ้นท์กำลังคิดอะไรอยู่”

เห็นสาวน้อยในอ้อมแขนเงียบเสียงไป หลังจากดิ้นขัดขืนจนเหนื่อย น่านฟ้าจึงถามไถ่ด้วยความห่วงใยเจือความเอ็นดู เขารู้ว่าเรียกร้องความสุขจากร่างกายเธอมากไปจนอ่อนเพลีย แต่เขาก็อดกลั้นความปรารถนามาเกือบแปดชั่วโมงทำให้กระสับกระส่ายร้อนรุ่ม คิดถึงร่างนุ่มนิ่มเย้ายวนยั่วกำหนัด โหยหาเธอจนรวดร้าวใช้มือปลุกปลอบขวัญก็ไม่หายทรมานสักที

หลังจากขึ้นมาถึงห้องได้น่านฟ้าจึงรุกเข้าประชิด อุ้มร่างอวบอิ่มไปนอนแผ่หลาบนเตียง จับถอดกางเกงออกหมดจนโล่งโจ้ง เผยเนินเขาสูงมีต้นหญ้าสีดำประกายปกคลุมอยู่ เขาโถมทับเธอทั้งร่าง จับกดไม่ให้ดิ้นหนีหรือต่อต้านได้ ใช้ประสบการณ์ขั้นสูงหลอกล่อให้ติดกับดักเสน่หา แผดเผาเธอด้วยเปลวไฟพิศวาส พรากสติสัมปชัญญะไปทีละหน่อย นำพาเธอไปสู่ดินแดนมหัศจรรย์ที่มีเพียงเธอและเขาที่สัมผัสถึงมันได้เท่านั้น