แอบกินเพื่อนน้องสาว

ตอนที่ 4/1 ไม่มีสิทธิ์หึงหวง

มนสิชากลับมาใช้ชีวิตตามปกติ แต่ที่ต่างจากเดิมคือทุกเย็นเธอจะเลี่ยงไปออกประตูหลังแทน ก่อนเรียกรถแท็กซี่ให้ไปส่งบ้าน โดยระยะทางที่เพิ่มขึ้นมาทำให้ค่าโดยสารเพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อย ซึ่งไม่เป็นปัญหาสำหรับลูกคุณหนูอย่างเธอ เพื่อแลกกับความสบายใจถือว่าคุ้มค่ามาก อย่างน้อยก็ดีกว่าเสี่ยงต้องไปเจอพี่น่านที่หน้าประตูใหญ่

ตั้งแต่วันที่เธอส่งข้อความไปบอกเลิกเขาผ่านมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว เธอยังคงเสียใจอยู่บ้างกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเสียตัวให้พี่น่านคนที่แอบรักแอบชอบมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า รักมากขึ้นเรื่อยๆ จนถอนตัวไม่ขึ้น ต่อมาเมื่อตกเป็นผู้หญิงของเขา เธอกลับยินดีด้วยซ้ำ ยิ่งคาดไม่ถึงว่าเขาจะรับผิดชอบเป็นแฟนกับเธอ

เมื่อเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้เธอย่อมต้องคาดหวังว่าความสัมพันธ์ของเราสองคนต้องพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นได้แน่ ถ้าเธอสามารถทำให้พี่น่านตกหลุมรักเธอได้เท่ากับว่าเธอสมหวังในความรักแล้ว

วิมานที่วาดฝันในอากาศดูงดงามตระการตา ทุกอย่างเหมือนไม่ใช่ความจริงจับต้องไม่ได้ เป็นเธอเองที่ดันทุรังฝืนจะครอบครองเขาให้ได้ พี่น่านไม่เคยมีใจให้เธอเลย สักเศษเสี้ยวเดียวก็ไม่มีให้ เธอน่าเจียมตัวให้มากกว่านี้ ทำไมถึงยังกล้าคิดว่าเขาจะรักเธอตอบ?

มนสิชาโทรหาพี่ชายขาโหดว่าวันนี้ไปเที่ยวผับ ให้พี่ชายทำตัวให้ว่างเพื่อมาดูแลเธอ มนัสตอบรับคำชวนนั้น เขาเคลียร์งานทั้งหมดเพื่อตามไปดูแลเธอที่ผับ หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นกับมนสิชา เขาก็ไม่ไว้ใจให้เธอไปเที่ยวตามลำพังอีก

ยี่สิบนาทีต่อมา มนัสได้มาถึงผับที่เขาเป็นเจ้าของร่วมกับเพื่อน ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ดูดิบเถื่อนใส่เสื้อยืดสีดำสกรีนลาย สวมกางเกงยีนขาเดฟสีเทา เส้นผมสีเทาหม่นชี้ขึ้นเปิดหน้าผากกว้าง วงคิ้วเข้มเหยียดตรงเหนือดวงตาคมกริบเรียวยาวแข็งกร้าว จมูกโด่งคม ริมฝีปากหนารูปกระจับเซ็กซี่ แค่เขาปรากฏตัวก็เรียกความสนใจจจากบรรดาสาวๆ ได้โดยไม่ต้องทำอะไร

เสน่ห์เหลือร้ายดูอันตรายของเขากลับดึงดูดพวกเธอให้หลงใหล อยากลองเสี่ยงเข้าไปทำความรู้จักสักครั้ง บางทีพวกเธออาจจะตกได้ปลาตัวใหญ่น่ากินตัวนี้ก็ได้

มนัสมองผ่านพวกผู้หญิงหิวเงินหรือบางคนอาจจะหิวเซ็กซ์ทั้งหลายไปยังน้องสาวที่แต่งตัวเซ็กซี่ยั่วยวนมาเที่ยวในสถานบันเทิง ยายตัวดีนี่ไม่รู้การแต่งตัวอย่างนี้เท่ากับตั้งใจมาเป็นเหยื่อให้พวกผู้ชายล่างั้นเหรอ ดูแต่งตัวเข้าสิ เว้าหน้าเว้าหลังอวดผิวเนียนสวยเปล่งประกาย ผู้ชายคนไหนเห็นเข้าไม่ตาลุกวาวเลือดลมพลุ่งพล่านให้มันรู้ไป

“แต่งตัวอะไรของแกวะ!”

“มาถึงก็โวยใส่มิ้นท์เลยนะ มิ้นท์กำลังอกหัก พี่มาปลอบใจน้องสาวคนสวยหน่อย” มนสิชาออดอ้อนคว้าเอวหนามากอดพลางซบหน้ากับอกล่ำบึ้กดีกรีนักกีฬาเหรียญทองสร้างชื่อให้กับมหาวิทยาลัยตอนที่ยังเรียนอยู่

หญิงสาวสวมเดรสสีแดงสั้นเหนือเข่า ชุดแบบคล้องคอปิดหน้าอกทึบ แต่เนื้อผ้าเว้าช่วงเอวสองข้างเห็นเนื้อหนังมังสา ด้านหลังเปิดโล่งถึงกลางหลัง เส้นผมปล่อยสยายถูกรวบมาพาดไหล่ซ้ายไว้ลวกๆ มนสิชาในตอนนี้สวยงามเหมือนภาพวาดจากจิตรกรเอกที่ตั้งใจสะบัดปลายพู่กันลงลายเส้นอ่อนช้อยงดงามหาใดเปรียบ ผู้ชายทั้งผับต่างตกอยู่ในมนต์สะกดของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตั้งใจโปรยเสน่ห์ใส่ใครก็ตาม

“เซ็กซี่ชะมัดน้องใครวะ แต่เราแต่งตัวแบบนี้มันจะเป็นภัยต่อตัวเอง ถ้าพี่ไม่มาหรือมาไม่ได้ ห้ามมิ้นท์แต่งตัวแบบนี้มาเที่ยวผับอีก” คำเตือนของพี่ชายทำให้มนสิชาคิดไปถึงผู้ชายอีกคนที่ร้องห้ามในทำนองนี้เหมือนกัน

มนสิชาแสยะยิ้มส่งเสียงหัวเราะแผ่วเบาอย่างอดไม่อยู่ “รับทราบค่ะ มิ้นท์จะแต่งชุดแบบนี้ก็เฉพาะที่มีพี่มานั่งคุมประพฤติเท่านั้น มิ้นท์เข็ดแล้ว”

“กับมันไปกันไม่รอด”

“คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ พี่น่านไม่ยอมบอกใครเรื่องที่คบกับมิ้นท์ คนที่บริษัทไม่มีใครรู้เรื่องที่พี่น่านมีแฟนแล้ว เขายังคงโสด ยังมีผู้หญิงอีกมากที่คุณสมบัติดีพร้อมมาให้เขาเลือก มิ้นท์ก็แค่เด็กคนหนึ่งที่ยังต้องแบมือขอเงินพ่อแม่อยู่เลย พี่น่านก็แค่เห็นมิ้นท์เป็นของเล่นคลายเหงา อีกไม่นานก็เบื่อแล้ว”

“ให้พี่ช่วยไหม” มือหนาลูบผมน้องสาวด้วยความเป็นห่วง เห็นมิ้นท์นิ่งๆ ยังพูดคุยเหมือนปกติได้ ในใจกลับสับสนเป็นทุกข์ แววตาสั่นระริกเอ่อคลอน้ำตากล้ำกลืนฝืนทนที่จะไม่ร้องไห้ให้พี่ชายอย่างเขาเห็น

“มิ้นท์...มิ้นท์ทำผิดอะไรคะ มิ้นท์รักพี่น่าน แต่มันเป็นสิ่งที่ผิดใช่ไหม ทำไมพี่น่านถึงทำร้ายจิตใจมิ้นท์แบบนี้คะ ฮึก”

“โอ๋ๆๆ ไม่ร้องๆ ผู้ชายหน้าโง่อย่างมันอย่าไปสนใจเลย น้องสาวพี่ทั้งสวยทั้งเก่ง น่ารักยิ่งกว่าใครทั้งหมดในผับนี้ จะหาผู้ชายดีๆ มาเป็นแฟนไม่ได้เชียวเหรอ”

“ฮือออ มิ้นท์ไม่ได้อยากมีแฟน มิ้นท์จะไม่รักใครอีกแล้ว ฮือๆๆ”

“โธ่เว้ย เด็กโง่ ผิดหวังครั้งเดียวทำไมจะต้องสละทั้งหมดด้วยวะ วันข้างหน้าเราอาจได้ไปเจอผู้ชายที่ดีกว่า พบรักครั้งใหม่ที่สดใสกว่าก็ได้ อย่าจมปลักเสียใจอยู่กับผู้ชายคนเดียวสิวะ”

“ฮึกกก พี่มนัสมาด่ามิ้นท์ว่าเด็กโง่ทำไม มิ้นท์ไม่ได้โง่นะ มิ้นท์เจ็บตรงนี้” มนสิชาที่เริ่มเมานิดๆ คว้ามือมนัสมาวางทาบเหนืออกข้างซ้ายใกล้ๆ กับหัวใจของเธอ น้ำตาไหลรินไม่ขาดสายเปรอะเปื้อนแก้มใสยิ่งดูน่าสงสารจับใจ

มนัสเป็นพี่ชายจึงไม่ได้คิดว่าการกระทำนี้คือการล่วงเกินหรือหลอกแต๊ะอั๋งน้องสาว แตกต่างจากผู้ชายอีกคนที่มาเห็นภาพนี้เข้าถึงกับกำหมัดแน่น ดวงตาแดงก่ำวาวโรจน์จ้องเขม็งมือผู้หญิงของตัวที่กุมมืออีกฝ่าย เส้นเลือดฝอยกระจายทั่วตาขาวดูน่าหวาดหวั่นราวกับเร็วๆ นี้จะเกิดคลื่นสึนามิม้วนตัวกลืนกินทุกสิ่ง

น่านฟ้าไม่ได้พุ่งเข้าไปแยกตัวทั้งสองคนออกจากกัน เขาจ้องมองด้วยสายตามาดร้ายแฝงแววอันตรายน่ากลัวราวกับราชสีห์เฝ้าสังเกตการณ์ลอบประเมินเหยื่อเงียบๆ ก่อนเข้าตะปบเผยเขี้ยวเล็บเล่นงานเหยื่อให้หมดหนทางสู้

เขาร้อนใจแต่ยังควบคุมสติได้ดี ฟันกรามขบแน่นสะกดกลั้นนไฟโทสะที่ลุกฮือแผดเผาล้างผลาญไปทั้งใจ ยิ่งเห็นน้องมิ้นท์ออดอ้อนเอาหัวเอนซบต้นแขนกำยำของมัน ความอดทนยิ่งลดต่ำรวดเร็วรวดเร็วอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ในสภาวะอารมณ์ไม่คงที่ ใบหน้าคมคายพลันแข็งกระด้างเย็นชา คิ้วตากระตุกแรงด้วยความไม่พอใจจวนเจียนคลั่ง ระเบิดเวลาใกล้หมดลงทุกที ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นยืนก้าวเท้ายาวๆ ไปหาสาวสวยชุดแดงเพลิงเปลือยแผ่นหลังขาวเนียนแทนที่ชายคนนั้นซึ่งลุกหายไปจากโต๊ะแล้ว มนสิชาปรือตาฉ่ำวาวมองร่างสูงใหญ่ใส่เสื้อสีมืดทึบมานั่งแทนที่พี่ชายเธอ พอเห็นใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรของน่านฟ้าแจ่มชัด อาการมึนงงพลันหายเป็นปลิดทิ้ง

“พะ...พี่น่านมาได้ไงคะ?!”

“ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้อีกแล้ว สิ่งที่พี่พูดไปมิ้นท์ไม่ตั้งใจฟังเลยสินะ” น้ำเสียงเข้มงวดแฝงไว้ด้วยความดุดันคุกคามคนตัวเล็กที่อ้าปากหวอมองด้วยสายตาตะลึงงัน

น่านฟ้าจับแขนเรียวฉุดกระชากตัวคนเมาให้ลุกขึ้นยืนจนร่างอวบอิ่มหอมจรุงใจซวนเซเข้าสู่อ้อมอกของชายหนุ่ม มนสิชาที่ล้มไปอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นเคยดิ้นขัดขืนพลางเบะปากอย่างมีน้ำโมโห ดวงตาคมสวยแดงก่ำบวมเล็กน้อยเล็กน้อยจ้องผู้ชายที่เธอหลงรักหมดใจเขม็ง กัดริมฝีปากกดทับความหวั่นไหวที่มีให้เขาไว้

พี่น่านไม่เคยเห็นเธอเป็นคนสำคัญ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเพราะความบังเอิญหรืออารมณ์ใคร่พาไป ไม่นานก็ต้องยุติลงโดยมีแค่เธอที่ฝ่ายเดียวที่ต้องเสียใจกับมัน

“พี่น่านจะมายุ่งกับการแต่งตัวของมิ้นท์อีกทำไม! เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ฮึก...มิ้นท์ไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ทั้งนั้น แฟนก็ไม่ใช่ ไม่ต้องมายุ่งกับมิ้นท์แล้ว!”

“มิ้นท์อยากเลิกแต่พี่ไม่อยาก! ไม่มีวันปล่อยมิ้นท์ให้ไปผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น มิ้นท์เป็นผู้หญิงของพี่ เป็นเมียพี่ เลิกงี่เง่าแล้วกลับบ้านด้วยกัน”

“อะไรนะ นี่มิ้นท์ดูงี่เง่าในสายตาพี่มากเลยใช่ไหม พี่ต่างหากที่เห็นแก่ตัว อยากได้แค่ตัวมิ้นท์เท่านั้น ผู้ชายไร้หัวใจ! พี่มันบ้า บ้าๆๆ!!”