เพราะแบบนั้นทำให้จินนี่ต้องมานอนที่ห้องนอนของท่านดยุคไม่ใช่ห้องกลางหรือว่าห้องของเธอ แต่เป็นห้องนอนของท่านดยุค..
ห้องที่ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นของเขา จินนี่ล้มตัวนอนลงบนเตียงก่อนจะหลับตาลงช้าๆ ไม่ว่าจะที่หมอนหรือผ้าห่มก็ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา เธอกำลังพยายามทำให้ตัวเองรีบหลับโดยไว
เพราะว่าท่านดยุคลงไปดื่มต้อนรับองค์รัชทายาทที่ด้านล่าง จินนี่อยากจะหลับก่อนที่เขาจะเข้ามา..เพื่อตัดปัญหาเรื่องที่เธอจะนึกถึงช่วงเวลาที่เขาสัมผัสเธอตลอด
แค่มองหน้าเขา ภาพวันนั้นก็เด่นชัดขึ้นมาเลย.. เธอน่ะ รักเขาเข้าให้แล้วอีกทั้งยังอยากจะให้เขาสัมผัสเธอจนแทบจะคุกเข่าร้องขออ้อนวอนเขา
จินนี่ถอนหายใจเบาๆ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ประตูห้องเปิดออก มีเสียงฝีเท้าเดินตรงมาที่เตียง..
“วันนี้หลับเร็วจังเลยนะจีน..”
มือของดันเต้คว้าผ้าห่มมาคลุมตัวเธอเอาไว้ เพราะว่าอากาศในยามกลางคืนนั้นเย็นมาก เดี๋
