จินนี่นั่งมองเตาผิงในห้องด้วยดวงตาที่บวมเป่ง เธอซบใบหน้าลงบนขนนุ่มๆ ของเจ้าเครก ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง
ยังรู้สึกแย่ไม่หายเลย เป็นครั้งแรกที่รู้สึกไม่ดีแบบไม่ดีมากๆ เจ็บปวดที่ถูกสัมผัสแบบนั้นและ..ขยะแขยงจนขนลุกไปหมด
เมื่อภาพเหตุการณ์ฉายขึ้นมา จินนี่ก็ยกมือมาถูไปมาบนริมฝีปากราวกับว่าต้องการเช็ดสัมผัสขององค์รัชทายาทออกไปให้หมด
หลังจากเหตุการณ์นั้นเธอยังไม่ได้พบเจอ หรือว่าพูดคุยกับท่านดยุคเลย นี่ก็ผ่านมาสองวันแล้ว หิมะตกโปรยปรายลงมาอย่างหนัก จนด้านนอกหน้าต่างของคฤหาสน์ผืนหญ้าที่เคยเขียวขจีถูกปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลนไปทั่วบริเวณ มีเสียงสัญญาณตีระฆังดังขึ้นมา เป็นการบอกกล่าวว่าประตูของคฤหาสน์เดอเรกได้ปิดลงแล้ว
คาร่าเดินเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตรงเข้ามาหานายหญิงของเธอที่กำลังทำหน้าเศร้า
“มาเถอะค่ะท่านจินนี่ เพราะว่าคฤหาสน์ได้ปิดประตูแล้ว อีกไม่นานท่านดยุคน่าจะขึ้นมาที่นี่”
มือของคาร่าจับ
