บทที่ 27
เช้าตรู่ในจวนตระกูลหยาง บรรยากาศเงียบสงบแต่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ชิงเอ๋อร์นั่งอยู่ในห้องพักของตนเอง ความคิดเต็มไปด้วยความโกรธและความอิจฉาที่หลี่อ้ายเฉินยังคงมีอิทธิพลต่อหยางพ่านชุน นางไม่สามารถยอมรับได้ว่าหยางพ่านชุนยังคงรักและห่วงใยหลี่อ้ายเฉินที่เป็นเพียงภรรยาเก่า
และไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดผู้ที่เป็นอดีตฮูหยินจึงต้องเข้ามาข้องแวะในยามนี้ ในมุมมองของชิงเอ๋อร์ก็คิดว่าหลี่อ้ายเฉินเป็นคนไม่ดีที่จนโดนสามีใช้สามข้อเพื่อให้หย่าออกไป และนางอาจหวังอยากกลับมาโดยอาศัยใช้ประโยชน์ช่วงเวลาที่หยางพ่านชุนจดจำสิ่งใดไม่ได้ความทรงจำยังสับสน
นางพึมพำกับตัวเอง "ข้าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อกำจัดหลี่อ้ายเฉินออกจากชีวิตของหยางพ่านชุน หากเขาจำทุกอย่างได้อาจสายไปกว่านี้"
นางจึงเริ่มเขียนจดหมายลับถึงชายคนหนึ่งที่นางรู้ว่าเป็นศัตรูของหยางพ่านชุน ชายในจดหมายนั้นคือซุนเทียน ผู้ซึ่งเคยมีความขัดแย้งกับ
