“แล้วฉันควรทำยังไงดีคุณควารีม”
“คุณเกดก็ดูแลองค์ชายน้อยต่อไปไงครับ รอให้สถานการณ์ภายในซาร์มาเนียสงบเสียก่อน แล้วผมจะพาคุณกับองค์ชายน้อยกลับซาร์มาเนียเอง”
“เอาอย่างนั้นก็ได้” การะเกดตัดบทอย่างไม่มั่นใจนัก จากที่คิดว่าอีกไม่นานเจ้าชายคามิลก็คงมารับตัวน้องอัจมานกลับ แต่ตอนนี้กลับเป็นเธอที่ต้องดูแลลูกชายของเขาแทนที่แม่ที่แท้จริงเสียได้ ไม่คิดเลยว่าที่เธอกับเขาคุยกันเมื่อสองวันก่อนจะเป็นการคุยครั้งสุดท้าย
“เราเข้าบ้านกันเถอะครับ น้ำค้างเริ่มลงแล้ว”
“อืม...”
หญิงสาวเพียงพยักหน้าตอบก่อนจะเดินกลับเข้าไปในบ้าน เธอกำลังสงสัยตัวเองอยู่ว่าจากนี้ไปเธอจะทำอย่างไรกับชีวิต เมื่อต้องมีอีกหนึ่งชีวิตที่เธอต้องดูแล ดวงตาคู่งามก้มลงมามองหนูน้อยในอ้อมกอดอย่างสงสาร บิดาก็เสียชีวิตไปแล้วส่วนมารดาก็ไม่รู้อยู่ที่ไหน สงสัยเธอต้องดูแลไปก่อน รอให้สถานการณ์ที่ซาร์มาเนียสงบแล้วเธอค่อยพาหนูน้อยอัจมานกลับไปหาญาติที
