“อย่าได้บังอาจมาสั่งฉัน...มาตาวี”
สุรเสียงตวาดกร้าว มองสีหน้าหงุดหงิดของมาตาวีอย่างไม่พอใจ สายตามองเรื่อยลงไปถึงหน้าท้องนูนใหญ่ ซึ่งลูกชายตัวน้อยของพระองค์กำลังอาศัยอยู่ในนั้น อีกไม่กี่วันเจ้าตัวน้อยก็จะลืมตามองดูโลกแล้ว
พระองค์มีแผนการในใจเอาไว้แล้ว ผู้หญิงที่จะเป็นแม่ของลูกพระองค์ก็คือการะเกดเท่านั้น แม้หญิงสาวจะไม่ได้คลอดเจ้าตัวน้อยก็เถอะ แต่พระองค์จะให้เธอเป็นแม่ที่คอยอบรมและมอบความรักให้เจ้าตัวน้อยของพระองค์เพียงคนเดียวเท่านั้น
“อ่านซะ!” มาตาวีมองเอกสารในมืออย่างสงสัย ก่อนจะเปิดซองเอกสารด้วยความอยากรู้ กระดาษแผ่นสีขาวแผ่นหนึ่งถูกหยิบออกมาจากซอง สายตากวาดมองตัวอักษรบนกระดาษก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจกับข้อความในกระดาษแผ่นนี้
“เจ้าชายจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้!”
“ทำไมจะไม่ได้มาตาวี”
“ฉันเป็นเมียเจ้าชายนะ แล้วทำไมฉันจะต้องทำตามข้อเสนอบ้าๆ แบบนี้ด้วย”
“เธอไม่เคยเป็นเมียฉัน...มาตาวี” เจ้าชายหนุ่มตรัสด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น
มาตาวีกำหมัดแน่น มองเจ้าชายคามิลอย่างปวดร้าว แค้นใจการะเกดอย่างสุดหัวใจ ทำไมเพื่อนสนิทคนนี้ถึงคอยแต่จะสร้างความเจ็บปวดให้เธอ ผู้ชายกี่คนที่เธอหมายปองต่างก็หลงรักการะเกดแทบจะทุกคน นังนั่นมีอะไรดี เธอมีตรงไหนที่สู้การะเกดไม่ได้
“แล้วที่เรามีอะไรกันล่ะคะ นั่นมันไม่ใช่...”
ยังไม่ทันที่มาตาวีจะพูดจบ เจ้าชายคามิลก็สวนกลับขึ้นมาเสียก่อน
“ไม่ใช่หรอกมาตาวี...เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับฉัน มันไม่ใช่ความรัก ผู้หญิงที่จะเป็นเมียฉันมีเพียงคนเดียวเท่านั้น และเธอก็น่าจะรู้ดีว่าฉันหมายถึงใคร”
“แต่ฉันไม่ยอม! เจ้าชายจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้”
“เลือกเอามาตาวี เธอต้องการแบบไหน ไม่ได้เห็นหน้าลูก แล้วก็ไม่ได้อะไรจากฉันเลย หรือเธอรับข้อเสนอตามที่ฉันเขียนลงในเอกสาร เงินห้าสิบล้าน คฤหาสน์หนึ่งหลัง รถหนึ่งคันแลกกับอิสรภาพของฉันกับลูก”
อาจจะเป็นวิธีที่ชั่วช้าไปหน่อย แต่พระองค์ทรงรู้ดีว่ามันเป็นทางเดียวที่จะสามารถทำให้มาตาวีเลิกยุ่งกับพระองค์และลูกได้ ตั้งแต่ต้นแล้วที่มาตาวีสนใจพระองค์ หากไม่ใช่เพราะเงินและตำแหน่งชายา ผู้หญิงคนนี้จะไม่มีวันสนใจพระองค์หรอก หากทรงเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้มีตำแหน่งเป็นเจ้าชายแห่งซาร์มาเนียและรองประธานบริษัทซาร์เนียริ่ง จิวเวลลี่ มีหรือผู้หญิงทะเยอทะยานคนนี้จะสนใจในตัวพระองค์ ถ้ามาตาวีรักและจริงใจกับเพื่อนสนิทอย่างการะเกดจริงๆ หล่อนจะกล้าหักหลังเพื่อนเชียวรึ?
มาตาวีเจ็บจนแทบจะขาดใจ ไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าชายหนุ่มจะกล้ายื่นข้อเสนอบ้าๆ แบบนี้ หญิงสาวละสายตาจากใบหน้าคมเข้มลงมามองกระดาษแผ่นสีขาวบนมืออย่างร้าวรานหัวใจ เงินห้าสิบล้าน คฤหาสน์หลังงามหนึ่งหลัง รถยนต์อีกหนึ่งคันแลกกับอิสรภาพของพระองค์และลูกที่กำลังจะเกิดมาในอีกไม่กี่วันนี้
เงินห้าสิบล้าน! คฤหาสน์หนึ่งหลัง! รถยนต์หนึ่งคัน! นี่มันไม่ใช่น้อยๆ เลย สำหรับเธอ
แต่ถ้ารับเงิน นั่นก็หมายความว่าชีวิตนี้เธอจะไม่มีโอกาสได้เจอลูกชายของเธออีก!
และเธอจะไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดและรักผู้ชายใจร้ายคนนี้อีกเช่นกัน!
“ตกลงเธอจะว่ายังไงมาตาวี เงินห้าสิบล้านแลกกับอิสรภาพของฉันกับลูก”
“คุณโหดร้ายกับฉันมากเจ้าชายคามิล”
มาตาวีเงยหน้าตอบเสียงสั่น เงินห้าสิบล้านก็อยากได้ แต่ความอยากได้ตำแหน่งเจ้าหญิงพระชายามีมากกว่า หากเป็นชายาของเจ้าชายคามิล เธอจะได้มากกว่านี้เป็นร้อยเท่าพันเท่า และที่สำคัญเธอคิดว่าลูกที่จะเกิดมาจะช่วยให้เธอมีชีวิตที่สุขสบายมากกว่าที่เป็นอยู่
“ใครกันแน่ที่โหดร้าย” สุรเสียงแข็งกระด้าง หาว่าพระองค์ใจร้าย แล้วที่หล่อนทำมันไม่ชั่วร้ายกว่าหรือ รู้ทั้งรู้ว่าพระองค์เป็นแฟนกับเพื่อนสนิทของหล่อน
แต่ก็ยังกล้าใช้แผนชั่วๆ เพื่อให้ได้พระองค์มา แม้คืนนั้นจะทรงเมามากก็ตาม แต่พระองค์จำได้ว่า...ทันทีที่มาถึงห้องของการะเกด พระองค์ก็เจอมาตาวีอยู่ในห้องเพียงลำพัง จึงได้ขอตัวกลับ มาตาวีพยายามรั้งให้อยู่ต่อ จากนั้นหญิงสาวเดินกลับเข้าไปในห้องครัวขนาดเล็กแล้วถือน้ำมาให้แก้วหนึ่ง ทันทีที่ดื่มน้ำแก้วนั้น
หลังจากนั้นพระองค์แทบจะจำอะไรไม่ได้เลย ตื่นมาในตอนเช้า พระองค์ก็นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงพร้อมกับเจ้าหล่อนแล้ว แม้พยายามทบทวนอยู่หลายรอบ แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม สิ่งที่คิดได้ก็คือทรงถูกผู้หญิงคนนี้วางยาปลุกเซ็กซ์ เพราะรู้ดีว่าแม้จะเมาแค่ไหน ก็ไม่เคยคิดล่วงเกินผู้หญิงคนไหนเลย
ขนาดเมาจนแทบทรงพระวรกายไม่อยู่แล้วมาหาการะเกด พระองค์ก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับการะเกดเลยสักครั้ง แล้วทรงจะสิ้นคิด ลากมาตาวีขึ้นเตียงได้อย่างไร นอกเสียจากว่าโดนวางยา พอคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นทีไร ความเกลียดชังในตัวผู้หญิงคนนี้ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
มาตาวีเข้าใจในความหมายที่เจ้าชายคามิลรับสั่งออกมา แต่นั่นมันเก่าไปแล้วสำหรับเธอ สิ่งที่เธอต้องการก็คือตำแหน่งที่ผู้หญิงทั่วโลกต้องการจากเจ้าชายองค์นี้ต่างหาก
ตำแหน่งเจ้าหญิงพระชายา!!
“ถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ”
“เธอก็จะไม่เหลืออะไรเลยมาตาวี เธอคงลืมไปแล้วว่าฉันเป็นใคร การที่ฉันจะกำจัดใครสักคนไปจากชีวิตมันเป็นเรื่องง่ายนิดเดียว แต่ที่ฉันไม่เลือกวิธีนั้นก็เพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อุ้มท้องลูกฉันอยู่”
“เจ้าชายคามิล!” ดวงตาคู่เรียวเบิกกว้างอย่างตระหนก มองพระพักตร์คมเข้มอย่างตื่นกลัว นี่คือผู้ชายที่เธอรักจริงหรือเปล่า ผู้ชายคนที่กำลังข่มขู่และคิดที่จะกำจัดเธอให้หายไปจากชีวิตของเขาอย่างนั้นน่ะหรือ?
“ตกลงว่ายังไง เธอจะเลือกแบบไหน ฉันไม่มีเวลามากนักหรอกมาตาวี คฤหาสน์หนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน เงินสดอีกห้าสิบล้านแลกกับอิสรภาพของฉันกับลูก”
“ฉัน...”
“ฉันให้เวลาเธอคิดจนกว่าจะคลอด คิดให้ดีว่าเธอต้องการแบบไหน”
รับสั่งจบเจ้าชายคามิลก็ลุกเดินออกมาจากบ้านหลังใหญ่ที่พระองค์ซื้อให้มาตาวีอยู่เมื่อหลายเดือนก่อน แม้จะรู้ตัวดีว่าพระองค์ใจร้ายและใช้วิธีที่สกปรกบีบบังคับมาตาวีก็เถอะ แต่พระองค์ไม่เสียใจสักนิดกับสิ่งที่ทำลงไปในครั้งนี้ เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าการที่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาหาพระองค์ก็เพราะความร่ำรวยและตำแหน่งเจ้าชายแห่งซาร์มาเนียเท่านั้น
มาตาวีไม่ได้รักพระองค์อย่างจริงใจ หล่อนรักพระองค์ก็เพราะว่าความเป็นเจ้าชายแห่งซาร์มาเนียและสมบัติมากมายพอที่จะทำให้หล่อนสบายไปชั่วชีวิต อาจเพราะเหตุผลนี่แหละที่พระองค์ไม่สามารถรักมาตาวีได้
//////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...