ซ่งเฟิงหัวไปยังคฤหาสน์นอกเมืองได้เกือบสิบวันแล้ว ฝ่ายเสวียนจิ้งเปลี่ยนวันเดินทาง กระทั่งเช้านี้ทุกอย่างถึงเรียบร้อย นางไปกับสาวใช้อีกสองคน มีทหารคุ้มกันภัยของแม่ทัพปู้ช่วยอำนวยความสะดวก
“เสี่ยวรุ่ย เมื่อข้าไม่อยู่ หัวเอ๋อร์ก็ไปรักษาคนไข้ เรือนหลังนี้เจ้าจงช่วยดูแลให้ดี เมื่อไปซื้อของเข้าเรือน ให้รีบกลับก่อนฟ้ามืด หากขาดเหลือสิ่งใด เติ้งซีกับคนของข้ายังอยู่ที่นี่ แจ้งพวกเขาทันที อย่างไรจะมีคนช่วยจัดการ”
อันที่จริงหรันอันเจียวไม่อยากออกจากเรือนเลย ทว่าซ่งเฟิงหัวสั่งการไว้ หากสิ่งใดขาดจงออกไปจัดหาเตรียมไว้ เนื่องจากยามนี้มีโรคไข้หวัดระบาด และวัตถุดิบทั้งข้าวสาร และของแห้งจำเป็นในการทำอาหาร หากมีคนป่วยเล็กๆ น้อยๆ มาพึ่งพาอาศัยโรงหมอ ก็ให้ช่วยดูแลพวกเขา และการตรวจสอบบัญชีต่างๆ ที่โรงหมอของชายหนุ่มส่งสินค้าไปตามร้านขายยา ก็จำเป็น แม้มีการส่งมอบเงินมาให้อย่างสม่ำเสมอ ทว่าหากเพิกเฉย ไม่มีคนจาก
