“งานที่โรงเรียนรู้สึกว่ามันจะเยอะขึ้นนะ”
เสียงของจูเลียเอ่ยดังขึ้นต้อนรับเด็กหนุ่มที่เธอนั้นเรียกให้เข้ามาหาถึงในห้องนอนแต่เช้าตรู่ก่อนที่เด็กหนุ่มจะหนีหน้าเธอด้วยการไปโรงเรียนแต่เช้าอีก
พร้อมกันนั้นเรือนร่างที่ยังสวยสง่าเกินวัยอยู่มากก็ลุกขึ้นนั่งตรงตัวให้ตรงอยู่บนเตียงของตัวเอง เพื่อหวังให้ตัวเธอเองนั้นดูน่าเกรงขามสำหรับเด็กหนุ่มที่เพิ่งจะเดินเข้ามา
ทั้งที่ความรู้สึกของเธอนั้นเป็นเพียงคนเพิ่งตื่นนอน ยังไม่ได้รู้สึกยินดีหรือยินร้ายไม่ว่ากับเรื่องไหนๆ มากนัก
สิ่งที่กำลังพูดออกไปนั้นก็เป็นเรื่องราวที่คิดเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวานในตอนนี้ที่รู้ข่าวแน่ชัดว่าเด็กหนุ่มไปค้างคืนที่ไหน ไม่ใช่เพิ่งจะมาคิดในเช้าวันนี้หรอก
“ครับ”
สกายตอบกลับไปสั้นๆ เพื่อลองหยั่งเชิงดูก่อนว่าอีกฝ่ายจะเป็นยังไงต่อไป
เขายังคงทำตัวนิ่งๆ ราวกับไม่ได้มีความลับอะไรต่อจูเลียที่นั่งอยู่บนเตียงนอนนั้น
“ก่อนจะจบแกคิดว่าจะไป
