“บอกให้คนมาเก็บกวาดในห้องด้วย” อัลเฟรโดรหันมาสั่งเสียงห้วนกับโจนาธานเมื่อเดินออกมาด้านนอกห้อง ก่อนจะเดินหน้าบึ้งตึงออกไปพร้อมกับจอห์นสันที่รีบวิ่งตามอย่างงุนงงว่าทำไมต้องเก็บกวาดห้อง ก็เมื่อเช้าแม่บ้านทำไปแล้วรอบหนึ่งนี่
เลขาฯ หนุ่มทั้งสองต่างมองหน้ากันด้วยความสงสัยกับอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ของเจ้านาย ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา อัลเฟรโดรเป็นคนเอาแต่ใจและขี้โมโหง่ายก็จริง แต่พวกเขาก็พอจะคาดเดาสาเหตุได้ไม่ยากนัก
ผิดกับครั้งนี้ที่พวกเขาสองคน...จนปัญญาจริง ๆ
ทางด้านเด็กสาวที่กำลังถูกคาดโทษนั้น ตอนนี้กำลังเดินออกจากลิฟต์ อย่างอารมณ์ดีเพื่อไปหาพี่โต เพราะตั้งแต่ย้ายที่อยู่ และได้งานใหม่ น่านนรียังไม่มีโอกาสได้พูดคุยบอกกล่าวกับพี่โตของเธอเลย
“จ๊ะเอ๋ สวัสดีค่ะพี่ ๆ” ส่งเสียงทักทายพร้อมกับยื่นหน้าแนบเข้ากับประตู
“อ้าวไอ้หนาม!” พี่โตตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ เมื่อเห็นเด็กสาวตัวเล็กทำหน้าทะเล้นแอบอยู่ต
