20
ก้มหน้ารับ
พอนึกถึงเรื่องราวที่ทำให้ฉันต้องมาอยู่จุดนี้ ฉันก็หลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมา บอกตามตรงแทบไม่อยากลืมตาเจอกับความจริงเลย
ฉันคิดหนีเขา โกหกเขา ไม่รู้ว่าหลังจากนี้คุณแทนทิวจะปฏิบัติกับฉันยังไง เพราะเขาเคยพูดหมดแล้วว่าถ้าฉันคิดหนีเขาจะไม่ใจดีอีก...
"เรียบร้อยแล้วนะคะคุณโบนัส ผิวดีมากเลยค่ะ"
ฉันเปิดตาขึ้นแล้วหันไปยิ้มบางๆขอบคุณ
"ขอบคุณค่ะ แล้วฉันต้องทำยังไงต่อคะ"
พี่พนักงานมองหน้ากันครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบชุดนอนสีขาวแขนตุ๊กตาออกมาให้ฉันใส่ พึ่งเก้าโมงเช้าเขาจะให้ฉันนอนเลยรึไง แต่ชุดน่ารักมาก...ฉันใส่แล้วกลายเป็นเด็กสาวบริสุทธิ์ขึ้นมาทันที
"คุณโบนัสสวมชุดนอนเลยดีกว่านะคะ ถอดง่ายและอีกอย่างเผื่อจะได้นอนเลย"
"นอนเลย?" ฉันถามทวนตกใจ
"ใช่ค่ะ เพราะอาจจะลากยาวไปถึงกลางดึก"
พอพูดจบพี่พนักงานก็เดินไปเปิดประตูห้องนอนใหญ่ที่ฉันเคยมา พึ่งรู้ว่าแต่ละห้องเชื่อมกันแค่เลื่อนผนังออกเท่านั้
