50
คลาย
"งั้นเธอก็ควรอยู่ที่นี่เพื่อหาความจริง"
เขาพูดจบก็เดินไปเปิดตู้แล้วหยิบบางอย่างออกมา ฉันเห็นแล้วอึ้งเล็กน้อย เพราะมันคือปลอกคอที่มีโซ่ล่ามแต่ปลอกคอนั้นไม่ใช่ของหมา มันเป็นของคนและถูกตกแต่งมาอย่างสวยงามเหมือนเขาสั่งทำพิเศษ
"คุณจะทำอะไร จะเอาออกมาทำไม"
"เธอจะได้หนีไปไหนไม่ได้ นับแต่นี้เป็นต้นไปห้ามออกไปจากห้องนี้"
"จะล่ามฉันไว้เหมือนหมาน่ะเหรอคะ"
"ใช่..."
"คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้นะ!" ฉันแย้งแล้วเดินถอยออกมา แต่คนบ้าอำนาจตรงหน้าเผยยิ้มอย่างร้ายกาจ
"หรือจะให้ฉันปล่อยเสี่ยอ๋า..."
ขู่อีกแล้ว
ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยสักนิด ตอนนี้ฉันโมโหเขามากกว่าเดิมอีก แต่เพราะคำขู่นั้นฉันจึงจำใจปล่อยให้เขาใส่ปลอกคอให้ ก่อนที่เขาจะเดินโอบเอวพาไปที่เตียงแล้วล็อกไว้กับโต๊ะข้างเตียง
"อยู่ที่นี่ต่อไป ถ้าเธออยากรู้คำตอบ"
"..."
"ฉันจะหาคำตอบให้เธอเอง"
คำตอบมันอยู่ที่เขา แต่เขาแค่ไม่บอกเท่านั้
