7
ที่พึ่ง
ได้ใกล้ขนาดนี้แล้วยังจะให้จับอีกเหรอ เขาปฏิบัติกับผู้หญิงทุกคนแบบนี้ไหมนะ?
แต่สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจจับแขนเขาเดินเข้าไปในห้องที่เรียกว่าบ้าน เสี่ยอ๋าที่ว่ามีอิทธิพลไม่ได้เศษเสี้ยวคุณแทนทิวเลย เพราะบ้านที่เขาว่ามันคือเพนท์เฮาส์เพดานสูงมีชั้นลอย กลางห้องมีโคมไฟวงแหวนโมเดิร์น ผนังถูกตกแต่งทันสมัยคุมไปด้วยโทนสีดำ เทา ขาว
ดูราบเรียบ...แต่ลึกลับน่าค้นหายังไงชอบกล แถมด้านในก็มีแม่บ้านราวๆแปดคน บอดี้การ์ดอีกนับสิบที่รอการกลับมาของเขา เพราะทันทีที่เราหยุดยืนกลางเพนท์เฮาส์ก็มีน้ำและผ้าเช็ดมือมาเสิร์ฟให้เราเลย
"ดูแลโบนัสด้วย"
เมื่อเขาสั่งแม่บ้านเสร็จ แม่บ้านก็หยิบผ้าเช็ดมือกับน้ำให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะรับมาแล้วก้มหัวขอบคุณเล็กน้อยและเดินกะเผลกๆไปนั่งที่โซฟาแทน
แปลกจังเขาจำชื่อฉันได้ด้วยแหะ ผู้ชายคนนี้ใส่ใจมาก
"หิวไหม?" คุณแทนทิวนั่งลงข้างๆและหันมาถาม ซึ่งฉันไม่กล้าสบตาเขาเลย ใช้สองมือโอ
