สองเดือนต่อมา
และสุดท้ายชีวิตของนาถฤดีก็จบลง ผิดตรงที่เวรกรรมที่ฉันไม่ได้ก่อมาตกที่ฉันทั้งหมด
นาถฤดีผูกคอตายหน้าห้องนอนของฉัน ภาพตรงหน้าทำฉันช็อกจนทำอะไรไม่ถูก มันเป็นภาพที่น่ากลัวมาก ตั้งสติได้ฉันหันมองภูผาที่ร้องไห้กอดร่างของคนรักปานจะขาดใจตาม
แต่แล้วแววตาแข็งกร้าวก็ส่งมาที่ฉัน ภูผาเปิดอ่านจดหมายที่นาถฤดีทิ้งไว้ในกระเป๋าเสื้อ เขาอ่านจบก็ลุกเดินหายไป
ฉันถือวิสาสะหยิบกระดาษมาอ่าน เนื้อความในกระดาษเขียนว่าฉันคือคนจัดฉากให้เธอได้กับพี่ชายของภูผา หนำซ้ำฉันยังกดดันให้เธอเลิกกับภูผา เธอบอกว่าถ้าภูผาไม่เชื่อให้เอาคลิปเสียงในโทรศัพท์มือถือเธอมาฟัง
แต่ที่น่าหดหู่ใจเหลือเกินก็ตรงที่เธอบอกว่าท้องลูกของภูผา
‘เมื่อภูไม่ต้องการนาถกับลูก นาถก็ไม่รู้จะอยู่ไปต่อเพื่ออะไร ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ภูทำให้นาถมาตลอด หากชาติหน้ามีจริงหวังว่าภูจะรักนาถ หวังว่าชาติหน้าผู้หญิงคนนั้นจะไม่เข้ามาทำลายความรักของเราอีก นาถรักภูนะ’
นี่คือหนึ่งเนื้อความของจดหมาย นาถฤดียังคงเขียนเรื่องราวที่ผ่านมาของเขาและเธอ และเนื้อหาในนั้นมีฉันที่ถูกเขียนให้กลายเป็นผู้หญิงแพศยาอยากได้ผู้ชายของคนอื่น กระทั่งวางแผนทุกอย่างเพื่อทำลายความรักของพวกเขา
นาถฤดีคงแค้นฉันมากเธอถึงได้เขียนอะไรแบบนี้ออกมา ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำสิ่งที่เธอกล่าวหาสักข้อ
ภูผากลับมาพร้อมโทรศัพท์มือถือของนาถฤดี เขาเปิดคลิปเสียงที่ฉันเคยขู่ให้เธอเลิกยุ่งกับภูผา ฉันยอมรับว่าเป็นเสียงฉัน เป็นคำพูดของฉันจริง ๆ แต่มันผิดตรงที่ส่วนสำคัญที่ฉันพูดถึงเหตุผลในการข่มขู่ถูกตัดออก
เธอร้ายกาจมากนาถฤดี
เพี้ยะ!
ภูผาฟาดมือลงที่แก้มฉัน ฉันที่กำลังงงกับสิ่งที่คนตายทิ้งเอาไว้ได้แต่ตะลึงงันทำอะไรไม่ถูก
“มึงอยู่ในห้องอย่าออกมาเด็ดขาด” เขาเอ่ยเสียงเข้ม สายตาของเขาจงเกลียดจงชัง
“พรรณไม่ได้ทำนะภู มันไม่จริงเลย คือ...”
“มึงยังจะกล้าพูดอีกเหรอ หลักฐานชัดขนาดนี้เลิกตอแหลสักที”
“...” เขาไม่เชื่อฉัน เขาไม่เชื่อว่าฉันไม่ได้ทำ ทั้งที่เรารู้จักกันนานขนาดนี้
“กูจัดการทุกอย่างเรียบร้อยจะมาคิดบัญชีกับมึง”
“พรรณไม่ได้ทำ เรารู้จักกันมาเกือบสิบปีภูไม่รู้จักนิสัยพรรณหรือไง”
“กูจะรู้ได้ยังไงว่าสันดานจริง ๆ ของมึงเป็นแบบไหน”
“แสดงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมามันไม่มีความหมายเลยงั้นเหรอ ที่ผ่านมามันพิสูจน์ไม่ได้เหรอว่าพรรณเป็นคนยังไง”
“หลักฐานตรงนี้ก็พิสูจน์แล้วไงว่าที่ผ่านมามึงมันเสแสร้งมาตลอด กูไม่น่าดึงมึงเข้ามาเลย ถ้ามึงไม่เข้ามานาถก็จะไม่ทิ้งกูแบบนี้”
“...”
เขาพูดคำหยาบใส่ฉันทั้งที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยพูดอะไรแบบนี้ เขาเชื่อทุกอย่างที่นาถฤดีทิ้งไว้ เขาไม่เชื่อใจฉัน ไม่สนว่าฉันจะพูดอะไร