เพราะว่าฉันโดนเท#2
1070 คำ
“ขออภัยด้วยนะคะบอส คือว่า...” พนักงานก้มหน้าก้มตาพูดอึกอัก “กระเป๋าของคุณลูกค้า... หาย”
บอสงั้นเหรอ? เคยได้ยินมาเหมือนกันว่าเจ้าของผับนี้เป็นนักธุรกิจหนุ่มหล่อสุดปังปุริเย่ คนนี้เองเหรอ... ?
อืม ก็หล่อสมคำร่ำลืออยู่นะ
“คุณเป็นเจ้าของที่นี่เหรอ?”
ให้ตายเถอะ แล้วฉันไปคุยกับเขาทำไมเนี่ย เมาแล้วปากไวจริง
“ใช่!” เขาตอบ
สาบานว่าฉันไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองไปเองว่าเขากำลังมองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์อยู่
สายตาคมเข้มมีเสน่ห์นั้นไล่มองฉันตั้งแต่ทรวงอกไปถึงต้นขา ทำเอาฉันรู้สึกวูบวาบจนขนลุกเกรียว
กรี๊ดดด อย่ามาลวนลามฉันทางสายตานะยะ ตาคนเจ้าชู้ คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่
“กระเป๋าเงินฉันหาย ไม่มีเงินจ่าย ขอเซ็นไว้ก่อนได้ไหม คนรวยอย่างคุณใจกว้างอยู่แล้วนี่นา”
ประโยคหลังฉันแอบใส่ลูกอ้อนลงไปนิดหน่อย เพราะเห็นว่าเขาดูสนใจฉัน เผื่องานนี้ได้กินเหล้าฟรี
“คุณมาคนเดียวเหรอ?”
คำถามนี้ทำให้ฉันหน้าตึงขึ้นมาทันที มาคนเดียวแล้วไงยะ จะให้ฉันโทรเรียกเพื่อนมาจ่ายเงินเหมือนยัยพนักงานหน้าเลือดนั่นเหรอ รวยจะตายทำไมขี้เหนียวอะ บอกให้ฉันกินฟรีไปซะก็จบเรื่อง
“ใช่ ฉันมาคนเดียว”
มุมปากบางของเขากระตุกยิ้มร้ายๆ
“เซ็นไว้ก่อนก็ต้องมีบัตรประชาชนยืนยันตัวตนอยู่ดี หรือคุณมี?”
ฉันแค่นหัวเราะพร้อมกับกลอกตามองบน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายมาดดีทรงป๋ากระเป๋าหนักแบบเขาจะมาทวงเงินฉันอีกคน
“เหอะ ไม่คิดเลยว่าผับที่หรูอันดับหนึ่งในเมืองไทยจะมีเจ้าของขี้เหนียวขนาดนี้ ยอดแค่สองพันกว่าบาท กระเป๋าเงินหายก็ตามไม่ได้ ได้คัดคนก่อนเข้ามาจริงหรือเปล่าเหอะ หรือแค่คุยว่าเป็นผับคนรวย รวยแล้วทำไมยังมีขโมยอะ ห่วยแตกจริงๆ”
จะว่าพาลก็ได้ แต่ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ มันอาจจะเป็นความผิดของฉันที่ทำกระเป๋าหาย แต่เอาจริงๆ คือฉันแค่ลืมไว้ในห้องน้ำต่างหาก แล้วมีคนมาขโมยมันไป มันถึงหายไง!
ใช่มะ ไม่ว่าใครก็เคยลืมกันทั้งนั้นแหละ ฉันไม่ผิด!
“เอ่อ...คุณลูกค้าคะ...”
อีตาบอสโบกมือให้พนักงานเงียบ หึ คิดว่าเท่มากมั้ง
“ไม่เป็นไร ไม่มีเงินก็จ่ายเป็นอย่างอื่นแทน”
อย่างอื่นงั้นเรอะ!
ขอให้เขาหมายถึงล้างจานเถอะ คนสวยระดับฉันไม่มีทางเสียตัวด้วยเงินสองพันกว่าบาทแน่ๆ ถูกเกินไป!
“นี่คุณ ยังไงฉันก็เป็นลูกค้านะ” ฉันยังคงมั่นหน้า
“เป็นลูกค้าที่ไม่มีเงินจ่าย!”
“แค่สองพันกว่าบาท ขนหน้าแข้งคุณไม่ร่วงด้วยซ้ำ ไม่สิ ไม่กระดิกเลยต่างหาก ถือว่าสงสารผู้หญิงอกหักคนหนึ่งเถอะ หรือให้ฉันมาจ่ายวันหลังก็ได้”
“ที่นี่เป็นผับไม่ใช่โรงทาน มันคือธุรกิจ ไม่มีคำว่าสงสาร”
ขุ่นพระ! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะยอกย้อนฉันได้เจ็บแสบแบบนี้ โรงทานงั้นเหรอ? แรงอยู่นะ
“นี่คุณ...อ๊ะ” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบอะไรเจ็บแสบกลับไป อีตาบอสขี้เหนียวก็ถือวิสาสะมาจับแขนฉันก่อนจะลากให้เดินไปตามเขา ฉันที่ยังทรงตัวไม่ค่อยจะได้ก็เลยโซซัดโซเซเดินตามเขาไปแบบงงๆ
กรี๊ดดดด นี่เขาจะพาฉันไปไหนน่ะ แบบนี้ก็ได้เหรอ!?
“ปล่อยนะ! แบบนี้มันผิดกฏหมายนะคุณ แค่ไม่มีเงินจ่ายต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ!!”
ระหว่างทางฉันพยายามดีดดิ้น ตะโกน ตะคอก แต่ก็หาได้มีใครสนใจไม่ ก็แน่ล่ะ เขาเป็นใคร เขาเป็นเจ้าของที่นี่นี่ ใครจะกล้าหือกับเขาล่ะ นอกจากจะไม่มีใครสนใจการกระทำป่าเถื่อนของเขาแล้ว
แต่ละคนที่เห็นหน้าเขายังโค้งคำนับให้อีก ให้มันได้อย่างนี้สิ จะไม่มีคนดีหรือฮีโร่เหมือนในหนังจริงๆ เหรอ?
เวรเอ๊ย ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยครองขวัญ!
“นี่คุณ ฉันว่าเรามาคุยกันดีๆ ก่อนดีกว่าไหม เงินแค่สองพันกว่าบาทเอง คุณถ่ายรูปฉันไว้ก่อนก็ได้ ฉันสัญญาว่าพรุ่งนี้จะมาจ่าย ไม่เบี้ยวแน่นอน”
ในเมื่อยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ งั้นก็ลองคุยดีๆ ละกัน อาจจะต้องใช้วิธีค่อยๆ ตะล่อมเผื่อเขาจะใจอ่อน
“...” ไม่มีการตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
จ้ะ!!
“เห้ย ไอ้ติณ ใครวะน่ะ?”
ผู้ชายในชุดสูทโผล่มาอีกสองคนแล้ว รูปร่างหน้าตาดีทั้งคู่ คนแรกเหมือนเป็นลูกครึ่งฝรั่ง คิ้วเข้ม ผิวแทนแบบคนชอบออกกำลังกายกลางแจ้ง สายตาเจ้าชู้
ส่วนอีกคนออกแนวผิวขาว หน้าตี๋ ยิ้มแย้มแจ่มใสดูท่าทางใจดี
นี่จะใช่ผู้ชายขี่ม้าขาวมาช่วยฉันไหมนะ? คาดหวัง
“เด็กใหม่!”
เดี๋ยวนะ เด็กใหม่บ้าบออะไรล่ะ ฉันหันขวับไปค้อนเขาทันที
“นี่…คุณตีน!”
“ผมชื่อติณ”
อ้าว เหรอ เมื่อกี้เสียงเพลงมันดังเลยฟังไม่ค่อยชัด ก็ว่าอยู่ว่าใครจะอุตริชื่อตีน
“ฉันว่าคุณเข้าใจอะไรผิดไปนะ ฉันไม่ใช่เด็กใหม่คุณ เราเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ และสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่นี่มันคือการลักพาตัวชัดๆ ถ้าคุณไม่ปล่อย ฉันจะแจ้งตำรวจ”
ติณกับเพื่อนที่เพิ่งมาใหม่มองหน้ากันแล้วหัวเราะ จบกัน เจ้าชายขี่ม้าขาวกลายเป็นพวกเดียวกับโจรไปซะแล้ว เจ็บใจนัก
“คนนี้น่ารักดี ดูท่าจะแสบไม่เบา” อีตาลูกครึ่งฝรั่งพูด
“ขอให้สนุกนะเพื่อน” อีตาหน้าตี๋ตบหลังติณเบาๆ แล้วยิ้มให้ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ฉันยืนงง
นี่ขนาดพูดออกไปโต้งๆ ว่ากำลังโดนลักพาตัว เรื่องคอขาดบาดตายขนาดนี้ยังไม่มีใครสนใจเลย นอกจากจะไม่ช่วยฉันแล้วยังพากันหัวเราะอีกต่างหาก
อันตราย อันตรายมาก! ฉันเกลียดผู้ชายหล่อ!!
- ผู้เขียน
