-ไทเกอร์-
"เสื้อในสีแดงสด!"ผมอดที่จะตกใจไม่ได้เมื่อจู่ๆมิลล์ก็ตะโกนออกมาจนผมต้องรีบหันไปดู
"เชี่ย!"ผมสถบคำหยาบออกมาทันทีเมื่อเห็นสิ่งที่มิลล์ถืออยู่เสื้อในสีแดงของใครวะ?ผมไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนขึ้นรถนี้เลยมิลล์คนแรกแล้วเสื้อในเวรนี่มาจากไหนรึว่า....
ไอ้เชี่ยเบสสสส!!!
เอี๊ยด!!!
ผมจอดรถข้างทางทันทีเพื่อจะอธิบายแต่ดูจากหน้าเธอแล้วคงจะโกรธผมมาก
"คือเกอร์อธิบายได้นะมิลล์"ผมจับมือเธอที่ยังคงกุมไว้ตลอดมาแนบอกแต่มิลล์กับสะบัดมือออกอย่างแรงและปาเสื้อในใส่หน้าผมอย่างจัง
เอาซะกูกลายเป็นอุนต้าแมนเลยครับพอดีตาเด๊ะ!
"จะอธิบายอะไรอีกหลักฐานคามือคาตาขนาดนี้!"มิลล์ตะโกนใสหน้าผมเอาไงดีวะ
"คือมิลล์ใจเย็นๆแล้วฟังเกอร์นะคือ.."
"ไม่ฟัง!..มิลล์ไม่อยากฟังคำโกหกจากไทเกอร์!"ว่าจบมิลล์ก็เปิดประตูลงจากรถผมจึงรีบตามไปแล้วคว้าตัวเธอมากอดไว้อย่างแน่น
"ปล่อยนะไทเกอร์!"เธอดิ้นแล้วหยิกแขนผมเพื่อให้ผมปล่อยแต่ใครจะยอมผมไม่มีทางเสียเธอไปแน่ๆถึงเจ็บก็ต้องกัดฟันทน!
"ฟังกันก่อนสิคือเมื่อหลายวันก่อนไอ้เบสมันยืมรถเกอร์ไป"ผมพยายามพูดให้รู้เรื่องที่สุดเพราะเราสองคนต่างโอนเอนกันไปมาเลยทำให้เสียงผมไม่คงที
"ปล่อย!..บอกให้ปล่อยไงไทเกอร์!"แต่ดูเหมือนมิลล์จะไม่ยอมฟังผมเลย
"โอ้ยย!..มะ..มิลล!"มิลล์กระแทกเท้าผมอย่างจังจนผมร้องโอ้ยและเพลอปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนและเป็นจังหวะที่แท็กซี่มาพอดีมิลล์จึงวิ่งขึ้นรถไปเลย
"มิลล์!...โถ่เว้ย!!"ผมเตะลมเพื่อระบายความหงุดหงิดทำไมถึงไม่ฟังกันบ้างวะผมรีบขึ้นรถเพื่อจะตามมิลล์ไป
แต่มานึกดีๆแล้วตามเธอไปตอนนี้ยังไงก็พูดกันไม่รู้เรื่องผมเลยขับรถไปสงบสติอารมณ์ที่คอนโดก่อนใช่ว่าผมไม่เดือดผมก็เดือดพอควรแต่แค่ไม่อยากแสดงออกมากลัวเพลอจะไปทำร้ายมิลล์เข้า
-มหาลัย-
สองวันแล้วที่ผมยังคงง้อมิลล์อยู่เธอเล่นอ่านแต่ไม่ตอบผมซักคำพอไปหาที่คณะเพื่อนในคณะก็บอกว่าเธอไม่มาเรียนได้2วันแล้วนั้นยิ่งทำให้ผมเป็นห่วงเธอมากขึ้น
ผมโทรไปด่าไอ้เชี่ยตัวปัญหาแล้วด้วยแต่แม่งก็หาได้สนใจไม่มันบอกผมแค่ว่า....
ซอรี่นะน้องหนู
น้องหนูพ่องมึงสิสัส!!
ผมเดินเข้ามานั่งในคณะมือก็ส่งข้อความหามิลล์ไปซักพักไอ้ตัวปัญหามันก็เดินมาอย่างหน้าชื่นตาบาน
ไอ้ส้นตีน!
"เดทแรกก็พังไม่เป็นท่าฮ่าๆ"ครับมันยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะผมอีกมันไม่สำนึกเลยครับว่ามันแท้ๆที่เป็นต้นเหตุให้เดทผมพัง!
"เพราะใครล่ะสัส!ทีหลังกูไม่ให้มึงยืมรถแล้วเชี่ย!"ผมด่ามันมือก็แชทง้อมิลล์อยู่
"โอ๋ๆน้าพอดีแบบมันมันส์!เกินอะเลยรีบร้อนพอแตกเสร็จกูก็ไล่เขาลงไปเลยสงสัยจะเหนื่อยเลยหยิบเสื้อผ้าไปไม่ครบ"
"เสือกลืมสิ่งสำคัญด้วยนะไอ้สัส!"ผมบ่นอย่างหัวเสียมิลล์ก็งอนง่ายจิงเฮ้อชีวิตการมีแฟนขอกูจะไปรอดไหมเนี้ย
"ว่าแต่เสื้อในคัพไรวะ"
"คัพDไอ้สัสใช้เวลาไหมเนี่ย!"ผมก็เสือกบ้าจี้ตอบมันไปด้วยไง-_-
"เออๆเดี๋ยวกูไปสารภาพบาปเองมึงใจเย็นๆ"มันเดินมาตบไหล่ผมเบาๆผมช้อนสายตามองมันอย่างดุดัน
"ใจเย็นเชี่ยห่าไร!ขนาดข้อความกูพิมพ์ไปเป็นร้อยเขายังเมินกูอยู่เลยสัส!"ผมด่ามันเสียงดังจนคนในคณะหันมามองเป็นแทบแต่ไอ้เบสยังยิ้มระรื่นอยู่ครับ...กูว่ามันเมาก***ามาแน่ๆ-.-
-ไทเกอร์-
-มิลล์-
ติ้ง ติ้ง ติ้ง ติ้ง
เสียงข้อความยังคงดังไม่หยุดฉันได้แต่อ่านคำว่าขอโทษของไทเกอร์ซ้ำไปซ้ำมาฉันพลิกตัวนอนคว่ำเอาหน้าฝุบลงหมอน
"มิลล์"ฉันได้ยินเสียงพี่มีนเรียกฉันแต่ฉันหาได้สนใจยังคงเอาหน้าจุ่มหมอนอยู่อย่างนั้นและไม่นานสัมผัสแผ่วเบาที่หัวก็พลอยทำให้ฉันสะดุ้งฉันเลยพลิกตัวหงายขึ้นก็เห็นพี่มีนนั่งอยู่ขอบเตียงมือหนากำลังลูบผมของฉันอยู่
"ทะเลาะกับแฟนหรอ"ฉันไม่ตอบแต่พยักหน้าให้พี่มีนพี่มีนดึงฉันไปกอดไว้ฉันก็กอดตอบพี่มีนเหมือนกันฉันรู้สึกว่าแค่ฉันมีพี่มีนอยู่ข้างกายตอนนี้ฉันก็ไม่จำเป็นต้องมีใครหรอกเพราะไม่มีใครดีได้เท่าพี่ชายของฉันแล้ว
"เรื่องอะไรล่ะ"เสียงนุ่มๆเอ่ยถามฉันมือยังคงลูบผมฉันไม่ห่าง
"มันมีคนอื่น"ฉันบอกพร้อมกับดวงตาร้อนผ่าวแค่คิดถึงเรื่องวันนั้นฉันก็รู้สึกโมโหและเสียใจมากๆ
"เห็นกับตารึเปล่า?"ฉันส่ายหน้าไปมา
"แต่เจอเสื้อในผู้หญิงอยู่ในรถมัน"
"นัดแฟนมิลล์มาคุยกับพี่หน่อย"ฉันเงยหน้าสบตากับพี่มีนเขาอยากเจอไทเทอร์หรอหวังว่าคงไม่ได้นัดมากระทืบหรอกนะ
"อืมก็ได้"ฉันตอบตกลงพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปหาไทเกอร์
Milk : มาหาที่คอนโดหน่อยมีเรื่องจะคุย
-มิลล์-