GIRL-FRIEND 2 กินแห้ว

885 คำ
-มิลล์- ฉันเดินเข้าห้องน้ำมากันยัยแก้มพอทำธุระเสร็จเห็นว่าวันนี้ยังไม่ได้อัพไอจีฉันเลยชวนยัยแก้มมาถ่ายรูป "แก้มๆมาถ่ายรูปกัน"ฉันถ่ายรูปกับกระจกในห้องน้ำพอเสร็จก็กดอัพทันที "ยัยมิลล์!..โห่ดูน่าฉันสิเหลือนิดเดียวเองแถมยังเหวออีกด้วย"ฉันที่กำลังเติมลิปสติกอยู่ได้ยินเสียงยัยแก้มโวยวายจนฉันเกือบเพลอทำสิปสติกเลอะปาก ถ้าเลอะนี่งานช้างเลยนะลิปสีแดงซะด้วยสิ!ฉันหันไปหายัยแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ยัยแก้มยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดูมันคือรูปที่ฉันลงไปเมื่อกี้ ​ "แกดูแบบนี้ฉันเสียหายนะเว้ย!"ยัยแก้มโวยวาย "กล้องใครคนนั้นรอดไม่เคยได้ยินหรอ"ฉันยิ้มหวานออกมาในรูปก็ใช่ว่ามันจะไม่สวยที่ไหน "เชอะกูงอน!"ยัยแก้มพูดจบก็เดินออกไปเลยอินี่ทิ้งฉันเดินกลับโต๊ะคนเดียวอีกพอทาลิปเสร็จก็เช็กเสื้อผ้าหน้าผมว่าดูดีแล้วจึงเดินออกมา "อ๊ะ!.."ฉันอุทานออกมาเสียงหลงเมื่อจู่ๆก็โดนใครไม่รู้กระชากแขนฉันแถมยังลากฉันมาที่ลับตาคนอีกก็พยายามขัดขืนแล้วนะแต่แรงไอ้บ้านั่นเยอะชิบ! "หยุดดิ้น!"เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นฉันมองใบหน้าหล่อใช่!เขาหล่อมาก!ย้ำว่ามาก!ให้ตายเถอะเกิดมาพึ่งเจอคนหล่อฉุด! "ปะ.. ปล่อยนะ!"ถึงจะหล่อวัวตายควายอยู่ชลบุรีมากแค่ไหนแต่ฉันก็ต้องหนีนะเฟ้ยเห็นหน้าตาหล่อแบบนี่เป็นพวกโจรจี้ไถเงินก็เยอะแยะไป ฉันพยายามดิ้นหนีแต่ก็โดนนายหน้าหล่อจับแขนฉันกดกับผนังไว้ทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียวของมัน! แถมขามันยังเอามาเกี่ยวขาฉันไว้อีกร่างหนาเดินเข้ามาประชิดฉันจนรับรู้ถึงความใหญ่โตที่มันกำลังโดนน้องสาวอยู่ท่าโคตรน่าเสียตัว-.- "เธอชื่ออะไร"นายหน้าหล่อถามฉันส่วนขาก็ยังคงกันฉันไม่ให้หนี "มิลล์" "อืม...นมใหญ่ชะมัดของแท้ป่ะ?" "!!!"นายหน้าหล่อนั้นเอานิ้วมาจิ้มๆที่หน้าอกอย่างสนุกแต่ฉันสิโมโหฉิบหายนี่แม่งขั้นลวนลามร่างกายแล้วนะเว้ย พลั้วะ! "อ๊ะ!..นะ..นี่เธอต่อยฉันหรอ!"ก็รู้อยู่แล้วแล้วจะถามเพื่อไอ้ตาหน้าหล่อเอามือปาดเลือดตรงมุมปากออกส่วนฉันก็รีบหาทางหนี "อ๊ะฉันเจ็บนะ!"ฉันโดนไอ้หน้าหล่อผลักเข้ากำแพงอย่างจังตอนที่ฉันกำลังจะหนีแต่แม่งเสือกไวกว่าฉันไง! "ไม่เคยมีใครทำร้ายฉันแบบนี้เธอต้องโดนฉันลงโทษ!" "ลงทะ..อะอื้อออ!!!"ฉันเบิกตากว้างเมื่อจู่ๆก็โดนริมฝีปากนุ่มร้อนประกบลงมาที่ริมฝีปากฉันอย่างดุดันฉันเม้มปากแน่นไม่ให้นายนั้นเอาลิ้นเข้ามา "อ้ะ..อืออ"แต่ไม่เป็นผลเมื่อคนข้างหน้ากัดปากฉันอย่างแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดที่ลอยคละคลุ้งอยู่ในปากลิ้นร้อนฉกชิมความหอมหวานในปากฉันอย่างไม่รู้เบื่อ จ๊วบ จ๊วบ เสียงจูบเราทั้งสองดังระงมฉันตีอกหนาเพื่อเป็นสัญญาณบอกว่าลมหายใจฉันจะหมดแล้วถึงจะแอบชอบรสจูบเขาก็เถอะแต่ถ้าไม่ถอยฉันขาดอากาศตายแน่! แฮ่กๆ พอริมฝีปากหนาผละออกไปฉันก็รีบโกยอากาศเข้าปอดทันทีและนั่นทำให้หน้าอกฉันกระเพื่อมขึ้นลงอย่างถี่รัวฉันมองนายนั้นที่ยืนนิ่งมองหน้าอกฉันอย่างหื่นกระหายจนฉักต้องยกมือปิด...ไอ้โรคจิต! "หยุดมองหน้าอกฉันด้วยสายตาหื่นกามแบบนั้นนะ!"ฉันตวัดสายตาดุส่งไปให้เขาที่ยืนยกยิ้มกรุ่มกริ่มอยู่ "ฉันชื่อไทเกอร์แต่สำหรับเธอฉันให้เธอเรียกว่าที่รัก" "แหวะ!"ฉันทำท่าจะอ้วกโอ้โห้มุขจีบสาวโคตรเก่าไทเกอร์มองฉันด้วยสายตาดุดันแล้วไง?ต้องกลัว? "นี่ยัยนมโต..." "ฉันชื่อมิลล์"ซิ!ไอ้บ้านี่จะมาจีบฉันชื่อก็เสือกไม่จำ "โทษที..มิลล์คือเกอร์ชอบมิลล์วะเป็นแฟนกันป่ะ" "0.0"ฉันยืนตาค้างเลยจร้าไอ้ไทเกอร์แทนตัวเองซะน่ารักแถมยังมาขอฉันเป็นแฟนทั้งมึงพึ่งลากกูมาทำมิดีมิร้ายเนี้ยนะ "จริงๆนะเว้ย!"พอเห็นฉันเอาแต่อึ้งมองไทเกอร์ที่เอามือเกาท้ายทอยแก้เขิน...ท่าอ้อนตีนมาก! "นายชอบฉันหรือนมฉันกันแน่อีกอย่างรู้ไหมว่าฉันชอบกินอะไรชอบสีอะไรชอบดาราคนไหน..ถ้าตอบได้ฉันยอมเป็นแฟนนายเลยอะ"ฉันถามไทเกอร์ที่หน้าเหวอไปเลยฉันเกลียดนักผู้ชายแบบนี้คิดว่าผู้หญิงเขาจะหลงคารมนายกันทุกคนหรอ.... "อืม..เกอร์ไม่รู้"ฉันแสะยิ้มออกมาอย่างนึกสมเพชผู้ชายตรงหน้าคงคิดว่าใช้วิธีนี้แล้วได้ผลกับใครหลายคนสินะแต่โทษทีฉันไม่โง่ค่ะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม