ตอนที่ 2 ใจร้าย

2044 คำ
Episode 2 ใจร้าย  ฉันรีบหันไปตามเสียงด้วยน้ำตาที่เจิ่งนองเต็มใบหน้า " พี่บอล!! ช่วยหนูด้วย อึก ฮื่อๆ พะ...เพื่อนพี่ใจร้าย " " ไอ้บอล!! " เพื่อนพี่บอลพูดพร้อมกันเป็นเสียงเดียว " มาสิมึงมาแจมกัน... อาหารมาให้กินถึงที่เลยว่ะ 555+ " พี่พันพูด " ลาบปากแม่งมาให้เอาถึงที่เลย 555+ " พี่ปอนพูดเสริม " พวกมึงหยุดได้แล้วและปล่อยหล่อนไปสะ " น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่บอลดังขึ้น " อะไรวะ อุตส่าห์ล่อมาถึงที่ อย่าให้มันต้องสูญเปล่าสิวะ งั้นให้มึงก่อน เอาดิ " พี่ทามพูดจบชี้นิ้วมาที่ฉัน " พูดไม่รู้เรื่องเหรอ กูบอกให้ปล่อยหล่อนไปซะ " พี่บอลตะเบงเสียงอีกรอบ " เออๆ ปล่อยก็ปล่อย " พี่พันพูดอย่างยอมง่ายๆ " โธ่..เว้ยยย!! ไปๆ " คนที่เหลือส่งเสียงไม่พอใจ แต่เหมือนจะทำอะไรไม่ได้ เลยต้องถอยไปก่อน แล้วพวกเพื่อนพี่บอลก็เดินออกไป เหลือแค่พี่บอล " ร่านดีนัก เป็นไงละมึง " พี่บอลพูด ฉันยังตกใจไม่หาย เลยเงียบไปไม่ตอบโต้อะไร พี่บอลมองฉันแล้วยกยิ้มที่มุมปากแบบเหยียดๆ " ก็...ก็หนูมาหาพี่บอลไง แต่ ไม่คิดว่าเพื่อนพี่จะใจร้าย ฮื่อๆ ฮึก! " ฉันพูดออกไปทั้งน้ำตา " เหอะ โง่ฉิบหาย ลุกขึ้น กลับบ้านไป " เขาพูดจบแล้วกำลังก้าวเท้าเดิน " อึก ฮื่อ ปะ...ไปกับพี่ได้ไหม นุ่นกลัว " " ภาระกู " พี่บอลพูดพร้อมส่ายหัว " ฮื่อ อึก " พี่บอลไม่พูดอะไรเดินลิ่วออกไป ฉันหันซ้ายขวารีบใส่กระดุมที่ยังไม่ขาด แล้วลุกขึ้นวิ่งตามออกไป " เดินให้มันห่างๆ หน่อยเกะกะ.. " พี่บอลพูดเสียงดัง " บรรยากาศมันวังเวงอ่ะ อึก.. " ฉันกลัวจริงๆนะ มันตอนเย็น เพื่อนในโรงเรียนก็คงกลับหมดแล้วด้วย ฉันเดินติดพี่บอลสุดๆ ถ้าสิงได้ คงสิงไปแล้ว " ถึงหน้าโรงเรียนแล้ว บ้านอยู่ไหน " พี่บอลพูดพร้อมสะบัดแขนที่ฉันเกาะเขาไว้ระหว่างทางเดินออกมา " จะไปส่งเหรอ " ฉันเช็ดน้ำตาพร้อมพูดน้ำเสียงที่ดีใจออกไป " เปล่านะ อย่าสำคัญตัวเองเลย " " หือ! อยู่ซอย 11 " " ห้ะ...ซอย 11 เหรอ " พี่บอลดูตกใจนะ " มีอะไรหรือเปล่าคะพี่บอลเอ่อ...แล้วพี่บ้านอยู่ไหนเหรอ? " " ทำไมต้องบอก ไปได้แล้ว ไป๊ " " ไปส่งหน่อยดิ หนูกลัว " " อะไรอีก มาเองกลับเองสิ โน่นรถเมล์มาแล้ว ไปดิ " " แล้วพี่ล่ะ " " ... " พี่เขาไม่ตอบแล้วเดินอย่างไว " พี่บอลๆ " ฉันเลยตะโกนเรียกเขาหยุดเลยหันมามองฉันพร้อมเลิกคิ้ว " ขอเบอร์หน่อย...สิ " ฉันรวบรวมความกล้าพูดออกไปอีกครั้ง พี่เขาไม่พูดอะไรแล้วเดินต่อทันที " พี่บอล พี่บอล " พี่เขาเดินไปไม่หันกลับมาเลย งั้นต้อง.... " พี่บอล!! อุ้ยย เจ็บอะ " แกล้งล้ม!บนพื้นปูนพี่เขาหยุดหันมามองแวบนึงหันกลับไป เดินต่อ.. ชิ!! เกย์ป่ะเนี่ยะ ดูจะไม่แยแสผู้หญิงเลย ฉันส่ายหน้าเบาๆแล้วขึ้นรถเมล์กลับบ้านทันที ฉันชื่อ นุ่น อายุ17ปี มีพี่ชายคนหนึ่งชื่อพี่น้ำ พ่อแม่ ฉันทำงานรับเหมาก่อสร้าง จริงๆบ้านพวกเราอยู่ ภาคเหนือเป็นบ้านของพ่อ ตั้งแต่เกิดแหละ แต่ตอนนี้พวกเราพึ่งย้ายมาบ้านเกิดของแม่ที่ภาคกลาง จริงๆที่ตรงนี้คือ ที่ดินว่างแต่พ่อกับแม่ร่วมกันสร้างบ้านขึ้นมา พวกเรามีฐานะปานกลาง พี่ชายฉันไม่เรียนแล้วเขาทำงานอยู่ทางภาคเหนือกับลุงพี่ชายพ่อ ส่วนฉันย้ายมาอยู่ที่นี่กับพ่อและแม่เมื่อสามวันก่อนเปิดเทอมที่โรงเรียนใหม่ พ่อกับแม่มารับเหมาก่อสร้างแถวๆนี้เพราะที่นี่งานมันเยอะกว่า @ถึงบ้าน บ้านฉันเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนมีสามห้องนอนสามห้องน้ำในตัว ชั้นล่างมีห้องครัว มีห้องรับแขก ห้องน้ำ มันก็ไม่ได้ใหญ่ เวอร์อลังการอะไรหรอกนะ แต่ ที่ดินรอบๆบ้าน มีพื้นที่ว่างเยอะ ข้างหลังเป็นสวนผลไม้ ที่เมื่อก่อนรกร้าง แต่ตอนนี้ สะอาดสบายตา เพราะพ่อได้จัดการกับวัชพืชต่างๆ นาๆ ไปหมดแล้ว.. ฉันกำลังจะเปิดประตูรั้วเพื่อจะเข้าไปในตัวบ้าน แต่... " หนูนุ่น " ฉันหันไปตามเสียงเรียกทันที " คะ? ป้าบี สวัสดีค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ " เพื่อนบ้านนะ บ้านติดกับบ้านฉัน เเละเป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวที่สนิทกับเเม่ฉันด้วย " หนูนุ่น คืนนี้มาทานข้าวบ้านป้านะ แม่หนูฝากหนูไว้ พอดีพวกเขามีงานด่วน สองสามวันนะ เลยต้องรีบไป " ป้าบีพูด " อ๋อ ค่ะ " ใจฉันนึกหวาดกลัวทันที คือที่นี่มันคือที่ๆฉันไม่คุ้นเคยเอาสะเลย ไม่ชอบอยู่คนเดียวและเป็นคนกลัวความมืดมากๆด้วย จริงๆแม่รู้แต่ทำไมทิ้งหนูนะ " แม่หนูบอกป้าว่า หนูไม่ชอบอยู่คนเดียว มานอนบ้านป้าไหม ป้าอยู่กับลูกชายสองคนเอง... " เกรงใจแหละ และฉันยังไม่ถึงกับคุ้นเคยกับป้าเขาสักหน่อยใครจะกล้าไปอะ " แหะๆ ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้ค่ะ ถ้าเกิดไฟไม่ดับ มีแสงไฟอยู่ก็โอเค แหะๆ " " งั้นเอาเบอร์บ้านป้าไปนะ ถ้ามีอะไร ก็โทรมาหรือกรี๊ดดังๆ นะ เดี๋ยวป้าไปช่วย หนูช่วยเปิดประตูเชื่อม ระหว่างบ้านเราไว้ด้วยนะ.. " ป้าบีพูดพร้อมยื่นกระดาษแผ่นเล็กส่งมาให้ฉัน ในนั้นมีเลขสิบหลักอยู่ " ขอบคุณนะคะป้าบีที่เป็นห่วงหนู " " จ้า ป้าเห็นเราเป็นลูกหลานคนหนึ่งแหละ เดี๋ยวป้าเอาแกงไปให้นะจ๊ะ ไปอาบน้ำก่อนไปลูก " " ค่ะ " รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที โชคดีที่ป้าบีเป็นเพื่อนแม่นะ... @18:56 น. ฉันนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ พรุ่งนี้วันเสาร์สะด้วยนอนดึกไม่เป็นไรหรอก เมื่อกี้ป้าบีเอาแกงเขียวหวานมาให้อร่อยมาก อิ่มแปล้เลย ป้าแก ขายข้าวแกงด้วยแหละ ส่วนลูกชายแกทำงานหลังเลิกเรียน ที่น่าตกใจยิ่งกว่าลูกชายป้าแกชื่อ บอลด้วยนะ ภาวะนาขอให้เป็นคนเดียวกันเถิด สาธุ 555+ @22:00 น. ฉันปิดประตูล็อคกลอน เรียบร้อยขึ้นห้อง จะนอน แต่ไม่หลับ เลยเล่นFacebook Nun kanniaka : เหงาจัง อัพเดทตัวเองหน่อย ฉันกดโพสต์ทันที เลื่อนดูคนอื่นไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็ง่วงฝืนต่อไม่ไหวจึง... คร้อกฟี้.... 07 : 08 น. หงุดหงิดมากทั้งที่เป็นวันเสาร์แท้ๆ เพราะมันมีเสียงกีต้าร์ดังมาจากไหนไม่รู้หนวกหูชะมัดคนจะนอน ฉันเริ่มมุดหัวใต้หมอน เสียงก็ยังดังอยู่ อวสานวันหยุด นุ่นจะไม่ทน.. เปิด หน้าต่าง ออกไปด้วย เพราะเสียงมาจากบ้านที่อยู่ติดกันคือบ้านป้าบีไง ปรือตาขึ้นนิดหน่อยเพราะยังปรับแสงไม่ได้เท่าที่ควร กำลังอ้าปากจะด่า...แต่ ฉันขยี้ตาสองสามที " ชัดเลย พี่บอล!! " คนถูกเรียกชื่อที่กำลังดีดกีต้าร์ หันควับมาทันที.. " ยัยเด็กโง่... " เขาอ้าปากทำหน้าไม่ค่อยพอใจ ทำไม? " โลกกลม พรหมลิขิตชัดๆ เลยง่ะ " ฉันพูดออกไปอย่างดีใจ " พรมเช็ดเท้าสิไม่ว่า... " เขาพูดกับฉันทีไร เหมือนเคยโกรธกันมาก่อนอย่างนั้นแหละ " พี่ลูกป้าบีเหรอ? " " ... " เขาหาได้สนใจนุ่นไม่ เขายังคงจ้องกีต้าร์ตัวเอง มันน่ามองกว่าเค้าเหรอ... " พี่บอล ว่างไหม? " " ... " เสียงของฉันราวกับเสียงนกเสียงกาเขาไม่แม้แต่จะชายตามองเลย " สนใจหน่อยเซ่ " จะบอกว่าหน้าต่างบ้านฉันกับพี่บอลห่างแค่ 1 เมตรได้มั้ง.. " รำคาญ !! " พูดออกมาแต่ละคำ จุก 'ปัง' พี่เขาปิดหน้าต่างไปเลย แห้วอีกเหรอ? ฉันเป็นจำพวกที่ อยากได้ก็ต้องได้ แต่ไม่ชอบให้ใครบังคับ แล้วที่พวกเชลบังคับอะถ้าไม่ใช่พี่บอลฉันคงไม่ทำหรอก แต่คนนี้ดันเกิดถูกใจไงเลยตามตื้อ555+ ฉันไม่แรดไม่ร่านนะ แต่ขี้อ้อนน..555 อารมณ์ดีจังเลยนะตัวเอง ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยไปบ้านป้าบีสักหน่อย กริ๊งงงง. กริ๊งงงง เสียงอ๊อดหน้าบ้านพี่บอล รอให้คนในบ้านมาเปิด " ครับๆ มาแล้ว เอ้ยย ยัยเด็กโง่..มาทำไมวะ " พอพี่เขาเห็นฉันถึงกับทำหน้าบึ้งทันที " มาหาป้าบีค่ะ ไม่ใช่มาหาพี่สักหน่อย " ฉันพูดพร้อมกับยักไหล่ " อยู่ตลาดโน่น ตามไปดิ " " ไม่เอาอะ กลัวหลง งั้นพี่เปิดประตู ให้หนูนั่งรอในบ้านได้ไหม " " กลับไปรอที่บ้านเถอะ ไป๊ " " พี่บอลใจร้าย " "ฉันไม่เคยบอกนิ ว่าฉันใจดี " " หนูหิว อ่ะ " " หิวก็หากินสิ มาบอกเพื่อ? " " ก็ป้าบีบอกเองนี่คะ ถ้าหิวมากินที่บ้านป้าได้เลยนะ " " รู้จักเกรงใจคนอื่นเป็นไหมห้ะ ปฏิเสธบ้างก็ได้นะ " " อุ้ย แรงง!! ตอนแรกปฎิเสธแล้วไง แต่พอเจอพี่ อยากมากินทุกวันเลย แหะๆ " " ... " พี่เขาเงียบ " กินพี่นะไม่ใช่กินข้าว " " แรด!! " " 555+ ทำไมต้องซีเรียส หนูพูดขำๆเอง นะคะ นะๆๆ ให้หนูเข้าไปนะ...หนูตาลายหิวมากเลยคอนนี้ " " ยุ่งชะมัดว่ะ " แอ๊ด!! เขาเปิดประตูรั้วให้ฉันเข้าไป ฉันเดินตามเขาไปจุดกลางของบ้าน " รอตรงนี้ เดี๋ยวไปเอาข้าวมาให้กิน " " ไปด้วยๆ หนูกลัว " ฉันทำท่าทางแบบกล้าๆกลัวๆ หันซ้ายแลขวา " ดัดจริตว่ะ งั้นรอตรงนี้แหละ สงสารหมาตาดำๆ " " อืม ๆ รีบ ๆ " ถึงจะแรงแต่ดูจริงใจ555 อีตาบ้าคนปากไม่ตรงกับใจ ผ่านไปห้านาที..หอม กลิ่นกับข้าวโชยมา คือพี่เขา ทำให้ฉันเองเลยเหรอ ได้ยินเสียง ตะหลิวกระทบกะทะอ่ะ.. ย่องไปดูดีกว่า. อุ้ยๆ มุมนี้หล่อ555+ แชะ แชะ ยกโทรศัพท์มือถือมาถ่ายจากข้างๆ " ทำอะไร! " พี่บอลหันมาถามเสียงดัง " ปะ...เปล่า นะ " ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วเก็บมือถือไว้ทันที! หลังจากนั้น ฉันก็กินข้าวจนเสร็จ เก็บไปล้าง ส่วนพี่บอลนะเหรอ ทำอะไรให้ฉันเสร็จพี่เขาก็ขึ้นห้องทันที " ไปขอบคุณพี่เขาสักหน่อยดีกว่า คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง " ฉันเดินขึ้นชั้นบน มองไปทางทิศที่อยู่ใกล้ห้องตัวเองเอะ...ห้องนั้นแน่ๆ ' ก๊อกๆ ก๊อกๆ ' แอ๊ด!! " ขึ้นมาทำไม? " เขากอด อก จ้องหน้าฉัน เสียงดุ!! " คะ...คือ พี่ทำไรอยู่เหรอ? " ฉันเอียงตัวดูเข้าไปในห้องนอนเขา แล้ววิ่งเข้าไปทันที...จะได้เห็นชัดๆ " เเชทกับสาวๆ นี่เอง " " ไม่มีมารยาท " เขาพูดจบเดินมาหาฉัน " ชิ! วะ...ว้าว สวยสะด้วย " " ออกไป " เขากระชากแขนฉันทำเอาตกจากเก้าอี้ทันที ล้มลงไปนั่งบนพื้นน ก้นฉันเจ็บระบมเลย " รุนแรงอ่ะ กับผู้หญิงตัวเล็กๆ เนี่ย " " มึงเอาอะไรมาวัดวะ อ้วนอย่างกับช้าง แต่ก็นะมากกว่านี้กูก็ทำมาแล้ว ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนถ้าไม่อยากเจ็บตัว " พี่เขาตวาดเสียงดัง ตกใจกลัวอ่ะ... แต่ฉันทำใจดีสู้เสือต่อไป " เออ เจ็บอ่ะ ลุกไม่ไหว อุ้มหน่อย " ฉันทำท่ากางมือออก " อ่อยเหรอวะ กูไม่ชอบคนอ้วนว่ะ มึงจะออกไปดีๆ หรือจะให้จับโยนห้ะ... " " กล้า " ฉันทำหน้ากวนไปอีก เพราะคิดว่าเขาไม่น่าจะทำ ฉันออกจะอ้วน เขาอุ้มไม่รอดหรอก " เออ " พูดจบพี่เขาอุ้มฉันโยน ออกไปหน้าห้องจริงๆ บนพื้นแข็งโป้ก ระบมทั้งตัว ผู้ชายอะไรโหดร้ายกับผู้หญิง แง่ๆ " โอ้ยย!! เจ็บ " " สำออย ไปได้ อีอ้วนหนักเป็นบ้าเลย " โครมมม!! เขาปิดประตูห้องทันที. เอาว่ะ ถอยตั้งหลักแป๊บเรื่องผู้ชายไว้ใจนุ่นนะ555+ ❤️________❤️ นามปากกาByMinne
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม