โอเว่นรีบวิ่งเข้าไปประชิดตัวมนฑิราแล้วเอามือขึ้นมาปิดปากเธอทำให้หญิงสาวดิ้นอย่างแรงด้วยความตกใจส่งผลให้ขาไปเตะกะละมังที่มีฟองเต็ม ทั้งคู่จึงล้มลงบนพื้นโดยมีชายหนุ่มเป็นเบาะรองรับหญิงสาว
ปากของทั้งสองคนจึงประกบกันอย่างไม่ได้ตั้งใจทำให้ดวงตากลมโตของมนฑิราเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก
ก่อนจะผละออกจากร่างสูงอย่างรวดเร็วแล้วเอามือขึ้นมาถูที่ริมฝีปากราวกับรังเกียจ โอเว่นเห็นอย่างนั้นก็อดเคืองไม่ได้จึงลุกขึ้นมาแล้วทำการเช็ดปากของตนเองบ้าง
"เพราะคุณคนเดียวเลย ทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้" เธอชี้หน้าด่าเขาด้วยความโมโห ขณะที่มืออีกข้างยังถูริมฝีปากไปไม่เลิก ชายหนุ่มจึงสวนกลับด้วยความไม่ยอมเช่นกัน
"อ้าวก็คุณร้องเสียงดังทำไม ผมก็ตกใจสิ"
"แล้วคุณเอากางเกงในมาให้ฉันซักทำไม"
"ฝากซักไงครับคุณผู้หญิง ไม่เข้าใจเหรอ ไม่มีน้ำใจเลย"
"อี๋ ฉันขอไม่มีน้ำใจ ถ้าต้องซักกางเกงในให้คุณ"
"เอาเถอะ ๆ ผมยอมแพ้ ผมขอโทษก็แล้
