“กรี๊ดดดดดดดด”
เสียงร้องด้วยความตกใจดังขึ้นมาลั่นห้องนอนใหญ่ของเคน เมื่อคะนึงนิจลืมตาแล้วเห็นตัวเองไม่ใส่เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียวโดยมี
เจ้าของห้องนอนกอดตนเองด้วยสภาพไม่ใส่เสื้อผ้าเช่นกัน
คะนึงนิจมองไปรอบ ๆ ห้องอย่างงุนงง เหตุใดเขากับเธอถึงได้มาอยู่ในสภาพไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ด้วยกันทั้งคู่ เธอนึกไม่ออกจริง ๆ
เป็นจังหวะเดียวกับที่เคนงัวเงียตื่นขึ้นมาพอดี
“ร้องทำไมครับน้องเพื่อน” เขาใช้มือขยี้ตาเบา ๆ ก่อนจะเอาไปกอดเอวเธอตามเดิม
“ทำ… ทำไม ระ… เราถึง...” พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ในหัวปวดตุบ ๆ เพราะเครื่องดื่มเมื่อคืนที่ผ่านมากำลังทำพิษ เคนหาได้สนใจคำถามไม่เพราะมัวแต่มองเต้าอวบของเมียที่อวดโฉมล่อตาล่อใจจนเกิดอาการเปรี้ยวปากอยากดื่มนมตอนเช้าเสียอย่างนั้น
“หิว” เขาเอ่ยออกมาราวกับละเมอในขณะจ้องมองภูเขาสองลูกตาเป็นมัน ทำให้หญิงสาวเกิดอาการงง 'พี่เคนมองอะไร' ใบหน้าขาวใส
จึงมองตามทิศทางที่ชายหนุ่มมอง
“
