งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราอีกเพียงสามวันเท่านั้น ภารกิจฝึกงานปิดเทอมก็จะสิ้นสุดลง ศรุตาผู้เป็นที่รักใคร่ของพี่ ๆ ทุกคนในห้องอาหารต่างรู้สึกใจหายกันถ้วนหน้า ช่วงเวลาแห่งความสุขมันผ่านไปเร็วยิ่งนัก ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้เธอก็ปฏิบัติงานได้ดีเยี่ยมไม่ขาดตกบกพร่อง
บ่ายวันเดียวกัน ขณะที่เธอกำลังง้วนกับตารางจองโต๊ะ เสียงชายหนุ่มเสียงหนึ่งทักทายขึ้น
“กวาง...”
“อ้าว เจมส์มาทานมื้อกลางวันเหรอ อ๋อ สวัสดีค่ะ” ศรุตายกมือไหว้สองสามีภรรยาสูงวัยที่มาพร้อมกับชายหนุ่ม เขาแนะนำเพื่อนสาวให้รู้จักพ่อกับแม่
“เจมส์ได้ข่าวว่ากวางมาฝึกงานที่นี่ เป็นไงสนุกมั้ย”
“สนุกดี คนที่นี่น่ารักทุกคน” หญิงสาวอมยิ้มหน้าแดง
“พวกเพื่อนกวาง เขาเม้ากันว่า กวางเสน่ห์แรงเหรอ”
“บ้า! ไปเชื่อพวกมัน แกก็นะ”
‘รัชตะ’ เพื่อนเรียนร่วมภาควิชาของศรุตาผู้ที่มีผลการเรียนระดับดีเยี่ยม เขาอายุยี่สิบสองปีเป็นรุ่นพี่เสียด้วยซ้ำเนื่องจากภารกิ
