พระตำหนักรับรอง
โครม! ม้วนไม้ไผ่มากมาย ถูกโยนลงกลางพื้นห้องต่อหน้าขุนนางที่ตามเสด็จองค์ชายแปดจากเฉิงฮั่น เพื่อมาติดต่อทำการค้ากับทางต้าเจิ้ง โดยมีขุนนางระดับสูงจากสำนักงานคลัง ร่วมติดตามเสด็จต่างเข้าร่วมหารือกันอย่างถ้วนหน้า เสียงตวาดดังกึกก้องขององค์ชายแปดจากเฉิงฮั่น ดังกระหึ่มจนในห้องหารือดังกล่าวนั้นแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ แต่ล่ะคนต่างพากันนั่งกลืนน้ำลายเสียวสันหลังของตัวเองจนบอกไม่ถูก
“นี่มันคืออะไร! นี่มันอะไร! พวกเจ้าพากันตอบข้าได้ไหม ว่าเพราะเหตุใดจู่ๆ เทียนหยวนจึงสามารถทำสัญญาซื้อขายกำมะถันและสินแร่สำหรับใช้ผลิตอาวุธจากแคว้นเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกับต้าเจิ้ง รวมไปถึงของต้าเจิ้งไปได้ทั้งหมด ข้าบอกแล้วไม่ใช่หรือว่า สินแร่พวกนั้นเฉิงฮั่นต้องการที่จะกว้านซื้อเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว มิหนำซ้ำสี่สำนักการค้าระหว่างแคว้นยังทำสัญญาขายให้แก่เทียนหยวนไปแล้วจนหมดสิ้น! บัดซบสิ้นดี!!!”
มู่หรงฉีตวาด
