"ฮัลโหลครับ"
"ดีค่ะ รุ่นพี่"เสียงนี้มัน...
"ซอล"คเชนทร์เรียกชื่อปลายสายเสียงเบา ว่าแต่ยัยตัวเล็กมีเบอร์เขาได้ไง?
"ดีใจจังที่รุ่นพี่จำหนูได้"
เสียงใสแจ๋วดังออกมาทำให้เขารู้ว่าตอนนี้ยัยตัวเล็กนั้นกำลังยิ้มหน้าบานอยู่
"มีอะไร แล้วได้เบอร์ฉันมาจากไหน?"
"เบอร์หรอ? เพื่อนของรุ่นพี่ให้หนูมา"
เพื่อนหรอ? ไอ้เชี่ยซัน ไอ้เพื่อนเวร
"แล้วที่ถามว่ามีอะไร หนูไม่มีอะไรหรอกค่ะแค่จะโทรมาบอกว่า..."
"อะไร?"
"หนู...คิดถึง"
ตุ๊ดๆๆๆ พอพูดจบยัยตัวเล็กก็ตัดสายไปทันที ปล่อยให้คเชนทร์นิ่งไปสักครู่กับคำว่าคิดถึงของเธอ ก่อนที่ปากหยักได้รูปจะคลี่ยิ้มออกมาบางๆ
"ทำไมเต้นแรงจังว่ะ"ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาวางทาบอกข้างซ้ายของตัวเองที่ตอนนี้มันเต้นโครมครามเพียงแค่ได้ยินคำว่า
คิดถึง
จากยัยตัวเล็กนั้น
วันต่อมา
หลังจากจบกิจกรรมงานจากซุ้มต่างๆ คเชนทร์ก็เดินไปหาไอ้เพื่อนตัวดีที่ลานจอดรถมันบอกว่ามีธุระด่วนจะคุยด้วย พอมา
