"ทำอะไรอยู่ครับ?"ซันเดินไปนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ข้างๆคนตัวเล็ก ก่อนจะตวัดแขนแกร่งเข้าไปช้อนอุ้มเธอให้ขึ้นมานั่งบนตักแล้วกอดไว้หลวมๆ
"อ่านหนังสือ"ดารินตอบแต่ก็ไม่ละสายตาจากการอ่านหนังสือตรงหน้า จนซันเริ่มรู้สึกหงุดหงิด เพราะตลอดทั้งวันเธอก็เอาแต่อ่านหนังสือจนไม่สนใจเขา
"เลิกสนใจหนังสือได้แล้ว มาสนใจซันดีกว่า"ซันแย่งหนังสือจากคนบนตักแล้วโยนมันไปที่โต๊ะ ก่อนจะจับกรอบหน้ามนให้หันมาสบตา แววตาเจ้าเล่ห์จ้องมองไปที่เธอจนดารินรู้สึกเสียวสันหลังและรู้ได้ทันทีว่าเขาจะทำอะไรต่อไป
"มะไม่เอานะซัน อุ๊บ~"ซันจัดการปิดปากคนตัวเล็กทันทีด้วยปากของตัวเองทันที เธอก็ไม่ได้มีท่าทีขัดขืนอะไรยอมทำตามใจเขาอย่างเต็มใจ
"อื้มมม"ซันปล่อยเสียงครางในลำคออย่างพอใจเมื่อคนตัวเล็กให้ความร่วมมือเขาเป็นอย่างดี คนตัวสูงจัดการอุ้มคนตัวเล็กเข้าไปที่ห้องนอนทั้งที่ริมฝีปากหนาและริมฝีปากบางยังผสานกันอยู่ เขาวางร่างบางคนตัวเล็กลงที่เตียงเบาๆก่อนจะปลดชุดคนที่นอนอ่อนระทรวยด้วยรสจูบของเขาจนหมดแล้วค่อยจัดการของตัวเองจนร่างกายของเราสองคนเปลือยเปล่าทั้งคู่
"อืม อ๊ะ"คนตัวเล็กเริ่มปล่อยเสียงครางออกมาเมื่อร่างหนาทำการปลุกเร้าอารมณ์ของคนตัวเล็กด้วยริมฝีปากหนา
จ๊วบ!! จ๊วบ!!
ปากหนาดูดเม้มที่หน้าอกสวยสองข้างอย่างหลงใหล ก่อนผละอย่างด้วยความเสียดายแล้วจูบไล่จากอกสวยลงมาที่หน้าท้องแบนและมาหยุดที่ร่องงาม มือหนาจับขาเรียวให้อ้าออกกว้างจนเผยให้ให้ร่องสวยที่สีแดงสดก่อนที่จะส่งลิ้นร้อนๆของตัวเองลงไปชิมหาความหวานจากร่องสวย
"อ๊ะ อ๊ะ ซี้ดดด!"ร่างบางปล่อยครางออกมาด้วยความเสียวซ่านบริเวณร่องสวยที่คนตัวใหญ่ทำรักปรนเปรอเธออยู่ มือเรียวบางข้างหนึ่งยกขึ้นขยํ่าผมตัวเองไว้แน่นด้วยความเสียวซ่านที่มันเริ่มก่อตัวเพิ่มมากขึ้น ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็ใช้บีบคั้นกับหน้าอกใหญ่ของตัวเอง
"ฮึม จ๊วบ แจ๊ะๆ"ริมฝีปากหนาของชายหนุ่มทั้งดูดเม้นและเลียที่ร่องสวยพร้อมกับแทงนิ้วเข้าไปในร่องแคบหนึ่งนิ้วแล้วแทงเข้าแทงออกได้สักพักก็เปลี่ยนเป็นสองนิ้วพร้อมกับเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้นจนคนตัวเล็กกระตุกเกร็งไปไม่รู้อีกรอบกว่าเขาจะยอมถอดนิ้วออกแล้วเปลี่ยนมาเป็นลำเอ็นใหญ่ของตัวเองทันที
"ปั่ก!! อ๊ะอ่า"ซันกระแทกลำเอ็นใหญ่เข้าไปที่ร่องแคบทีเดียวจนสุดเขากดแช่ลำเอ็นไว้แป๊บนึ่งก่อนขยับเข้าออก
ปั่ก!! ปั่ก!! ปั่ก!!
"อ๊ะ ซี้ด ซะซัน เสียว อ่า"
"อ่า ผัวก็เสียวที่รัก ร่องของที่รักมันตอดรัดของผัวแน่จนจะแตกอยู่แล้ว อ่า"จากนั้นไม่นานร่างหนาจับร่างบางพลิกคลํ้านอนลงในท่าคลานเข่าทั้งที่ลำเอ็นใหญ่ยังเสียบค่าร่องแคบอยู่พร้อมจัดการกระแทงลำเอ็นใส่ร่องแคบอย่างแรง
ตั่บ!! ตั่บ!! ตั่บ!!
"อ๊ะ อ๊ะ ผะผัวขา อ่า ลึกไป บะเบาหน่อย"ลำเอ็นที่กระแทกใส่ร่องแคบอย่างแรงจนทำให้ร่างบางจุกที่ท้องน้อยเมื่อชายหนุ่มกระหนํ่ากระแทกใส่เธอไม่ยั้ง
"ฮึม อ๊ะ อ่า ซี้ด อ่า"ร่างหนาปล่อยครางออกมาเมื่อร่องแคบมันกำลังขมิบรัดแท่งรักของเขาจนจะแตกอยู่แล้ว
"อ่า ซี้ด ผัวขาเร็วๆไม่ไหวแล้ว อ่า"ใบหน้ามนซุกหน้าลงกับที่นอนและใช้มือจิกลงที่ผ้าปูที่นอนแน่นพร้อมกับกัดริมฝีปากเพื่อบรรเทาความเสียวซ่าน
'อืม อ่า อ่า ผัวก็ไม่ไหวแล้วที่รัก อ่า พร้อมกันนะ"สะโพกหนารีบเร่งจังหวะเพื่อส่งเขาและเธอให้ไปถึงฝั่งฝัน ไม่นานทั้งเธอและเขาก็เดินทางไปถึงยังจุดหมาย สองร่างที่กระตุกเกร็งแล้วนอนเหนื่อยหอบอยู่ที่เตียงกว้างเมื่อสุขสม
"อ่า อ๊ะ อ๊าสสสสสส"
"อ๊ายยยยยยย ซี้ดดด"
คนตัวสูงถอดลำเอ็นที่เต็มไปด้วยนํ้ารักของเขาและเธอออกช้าๆ แล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆร่างบางที่นอนหายใจเหนื่อยหอบอยู่ข้างๆมากอดไว้จากทางด้านหลัง ปากหนาไล่จูบลงที่ไหร่มนและแผ่นหลังเนียนช้าๆก่อนยันตัวขึ้นไปกดจูบลงที่ขมับที่ชื่นเต็มไปด้วยเหงื่อพร้อมกระซิบที่เข้าที่ข้างๆกกหูสะอาด
"ชีวิตต่อจากนี้ของซันเป็นที่รักคนเดียวนะ ซันรักดานะ รักมากด้วย"ดารินหันหน้ามาเผชิญกับคนตัวหนาพร้อมส่งยิ้มหวานให้
"ดาก็รักซันน่ะ รักมากเหมือนกัน"ริมใปากหนาของซันจูบลงที่ปากบางอีกครั้งอย่างดูดดื่มและผละออก แล้วพาร่างบางเข้าไปอาบนํ้าชำระร่างกายจนเรียบร้อย
จากนั้นเขาสองคนก็สั่งอาหารขึ้นมาทานกัน
"วันนี้มีเรียนบ่ายหรอ?"ดารินถามขึ้นระหว่างนั่งทานข้าว
"อืมใช่!! แต่ไม่อยากไปเลยอะ อยากอยู่กับที่รัก"ซันพูดขึ้นเสียงอ้อนๆ
"ไม่ต้องมาเกเรเลยนะ วันนี้ที่รักก็จะเข้าไปดูร้านเหมือนกัน"ดารินว่า
"ก็ได้ครับๆ ถ้างั้นออกไปพร้อมกันนะ เดี๋ยวซันไปส่งที่รักที่ร้าน เลิกเรียนเดี๋ยวซันไปรับ"
"ตามใจ"
มหาวิทยาลัย
"ซัน วาขอนั่งด้วยคนสิ"
วาวา
เพื่อนคณะเดียวกัน พวกเราเรียนบริหาร เธอสวยและน่ารักใครๆเห็นก็ต้องตกหลุมรักแต่ไม่ใช่เขาเพราะเขามีที่รักอยู่แล้ว ผู้หญิงคนอื่นจะสวยจะน่ารักขนาดไหนเขาก็ไม่ได้สนใจเพราะเขาสนใจแค่ดารินผู้หญิงคนเดียวที่เขารัก
"ได้ดิ"
"ช่วงนี้วาไม่ค่อยเจอซันเลย หายไปไหนมาเหรอ?"อีกอย่างหนึ่งที่เขาลืมบอก ซันไม่ชอบให้ใครมาก้าวกร่ายเรื่องส่วนตัวของเขา
"เปล่านิ เอ้า เชนมาพอดี ช้านะมึงอะ"ซันตอบวาแค่นั้น ก่อนจะหันไปเอ่ยทักไอ้เชนที่กำลังเดินมา
"รถติดว่ะ ไปได้ยัง?"ซันลุกขึ้นก่อนจะหันไปบอกกับวา
"วาเราต้องไปแล้วอะ ขอตัวก่อนนะ"บอกเสร็จเขาก็เดินออกไปโดยไม่ต้องรอเอาคำตอบ
"ยัยนี้ยังตามมึงไม่เลิกนะ"พอเดินออกมาถึงที่รถไอ้เชนมันก็เอ่ยขึ้น ใช่เขารู้ว่าวาคิดยังไงกับเขาแต่เขาไม่ได้สนแค่นั้น หรือบางทีเธออาจไม่มีค่าพอที่จะทำให้เขาสนใจ
"รำคาญชิบหาย"ซันว่า ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนเธอก็ตามเขาเจอทุกที ถึงจะคณะเดียวกันแต่คนล่ะสาขาวิชาป่ะ
"อืม ไปได้แล้ว เดี๋ยวช้า"วันนี้เขาไม่ได้มีเรียนอย่างที่บอกกับดารินหรอกแต่เขามีงานสำคัญที่ต้องจัดการ
@ผับของคเชนทร์
"ครั้งนี้เท่าไหร่ว่ะ"ซันถามคเชนทร์ที่กำลังส่งการลูกน้องให้ตรวจเช็คของ
"นี่!!"คเชนทร์ส่งมือถือของมันมาให้เขาดู ยอดของที่ลูกค้าต้องการ
"ว้าว!! ครั้งนี้ล็อตใหญ่เลยนี่หว่า"ของที่ว่าก็คือพวกอาวุธปืน พวกเขาทำธุรกิจหลายอย่างที่ทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย
"แล้วมึงจะจัดการเองหรือให้ลูกน้องจัดการ"คเชนถามก่อนจะเดินไปดูสินค้า
"กูจะจัดการเอง"
"แล้วพวกผู้หญิงล่ะ"
"ถึงที่หมายตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"พวกคุณยังไม่รู้จักเขาสองคนดีพอนะ แต่รู้แค่ว่าพวกเขาสองคนเลวกว่าที่พวกคุณคิดเป็นไหนๆ
'อย่าคิดหักหลังคนอย่างพวกเขาเด็ดขาดถ้าไม่อยากจะเห็นตัวตนที่แท้จริง'