บทที่ 27 คิดถึง

1435 คำ

"วันนี้เราไปไหนกันดี...เจ้าถิ่นว่ายังไง?" อิงดาวหันมาถามเอวาที่นั่งอยู่ ทั้งคีรันและอิงดาวกลับมายังบ้านสายๆ ของอีกวันเพื่อไม่ให้พ่อกับแม่ของเธอต้องเป็นห่วงและถามหา "แล้วพวกเธออยากไปที่แบบไหน ฉันจะได้แนะนำถูก" เอวาถามเอ่ยถามต่อทำให้อิงดาวนั่งทำหน้าครุ่นคิด ต่างจากแฝดตัวโตอีกสองคนที่นั่งนิ่งไม่ได้สนใจอะไรมากมาย "รอบที่แล้วเราตระเวนเที่ยวในเมืองแล้ว รอบนี้เราไปขึ้นดอยกันไหม?" อิงดาวเสนอความคิดเห็น "ไปไหนก็ได้ แค่ไม่เอาแบบเมื่อคืนก็พอ" คีริวพูดตัดบท เขาสั่นหัวระรัวเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่ทำให้เขาจำไม่ลืม "โอเคงั้นเอาตามนี้ แกชวนยี่หว่าไปด้วยดิ ไปหลายๆ คนสนุกดี" "โอเค...จะลองชวนดู" มือบางกดเปิดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนสนิทอีกหนึ่งคน ยี่หว่ารีบตอบรับทันทีที่ปลายสายเอ่ยชวนทำให้ทริปนี้มีคนเพิ่มไปอีกสองคนนั้นก็คือยี่หว่าและน้องชายของเธอ "น้องยี่หว่าจะไปด้วย พวกนายโอเคกันใช่ไหม" "อืม..." ทั้งคี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม