ปั๊ง!
ประตูบานหนาถูกกระแทกปิดลงด้วยฝีมือคนตัวสูง ขณะที่ร่างเล็กที่ต้านทานแรงมหาศาลไม่ไหวจึงถูกลากเข้ามาในห้องพักกว้างจนสำเร็จ
"ถ้านายไม่ไปส่งฉัน ฉันจะกลับเอง" ทันทีที่มือหนาปล่อยจากแขน เอวาพูดทิ้งท้ายเสียงแข็ง รีบวิ่งไปที่ประตูห้องอย่างรวดเร็ว
พรึ่บ!
แน่นอนว่าเธอไม่สามารถหลีกหนีเขาได้สำเร็จอีกเช่นเคย แค่เท้ายาวก้าวไม่กี่ก้าวก็สามารถคว้าตัวเธอมาอยู่ในอ้อมกอดได้ในทันที ร่างสูงจัดการลากตัวเธอเข้ามาในห้องไกลจากประตู เขาดันตัวเองนั่งลงบนเตียงนอนจนร่างเล็กต้องนั่งหันหลังบนตักแกร็งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
"ฉันโกรธนายอยู่นะ!" เอวาดิ้นขลุกขลัก พยายามแกะมือหนาที่โอบเอวคอดไว้แน่น
"รู้...ก็กำลังจะง้ออยู่นี่ไง" คีรันพูดด้วยเสียงที่อ่อนลง เขาเกยคางไว้ที่ไหล่มนกระชับกอดเอวให้แน่นกว่าเดิม
"..." เอวาชะงักนิ่งกับการกระทำพวกนั้น เธอทำอะไรไม่ถูกเมื่อไม่เคยเห็นเพื่อนตัวโตในมุมนี้มาก่อน โดยปกติคีรันในสายตาข
