"ไปนอนข้างนอก นี่เตียงของฉัน" ร่างเล็กเดินออกจากห้องน้ำของห้องนอนด้วยชุดนอนปกปิดมิดชิด เธอยืนอยู่ข้างเตียงเอ่ยกับเจ้าของร่างตัวโตหน้ามึนที่นอนบนเตียงราวกับเป็นเจ้าของห้อง
"..." เงียบ ไม่มีปฏิกิริยาอะไรจากเจ้าของร่างสูง คีรันใช้สายตามองหน้าเธอนิ่งคาดเดาอารมณ์ไม่ได้
"คีรัน ฉันบอกให้นายออกไปไง!" เอวาเริ่มหงุดหงิดไม่พอใจ
พรึ่บ!
"โอ้ย!" ด้วยความโมโหที่อยู่เต็มอกทำให้คนตัวเล็กลืมที่จะระวังตัวว่าเสือร้ายกำลังจะตะครุบเหยื่อสามารถทำอะไรก็ได้ มือหนากระตุกแขนของคนที่ยืนข้างเตียงจนเธอล้มมานอนแนบอกแข็งแกร่งอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
"วันนี้หลายรอบแล้วนะ ปล่อยฉันไอหมาบ้า" เอวาส่งสายตาขวางทุบหน้าอกของคนที่นอนทับพร้อมกับพยายามดันตัวเองให้หลุดออกจากการเกาะกุม
"นอนได้แล้ว" ทว่าคีรันกลับกระชับกอดแน่น เขาขยับร่างเล็กให้ลงมานอนบนเตียงโดยที่มีมือหนาโอบกอดอยู่ตลอดเวลากดหัวของเธอให้ลงต่ำจนซุกไว้อยู่กับแผงอกของเข
