"ฉันต้องพิสูจน์ใช่ไหม?..."
"พิสูจน์อะไรของนาย ถอยออกไป!" มือบางพยายามผลักคนตัวหนาออกจากกาย เธอดิ้นด้วยแรงทั้งหมดที่มีเพื่อให้หลุดเป็นอิสระ
"..." ทว่ามันกลับไม่ขยับเขยื้อนอีกเช่นเคย ใบหน้าหล่อโน้มลงมาใกล้ซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายหอมหวานจนคนที่อยู่ภายใต้อ้อมกอดชะงักกับการกระทำของเขา
"คีรันนายเป็นบ้าอะไร ฉันกับนายเป็นเพื่อนกันนะ ปล่อย!" ร่างเล็กเริ่มดิ้นขลุกขลักจากที่ชะงักนิ่งในตอนแรก
"ฉันอยากพิสูจน์ว่าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแล้วจริงๆ..." คีรันกระซิบด้วยเสียงกระเส่าที่ข้างใบหูเล็ก ลมหายใจร้อนที่ออกจากปากกระทบเข้ากับหลังหูของเธอจนรู้สึกขนกายลุกซู่อย่างบอกไม่ถูก
"นายเมาเหรอ?..." ทันทีที่เขาเปิดปากพูดกลิ่นแอลกอฮอล์ก็ลอยคละคลุ้งมาเตะจมูกจนเอวาต้องเอ่ยถาม
"..." เงียบ
เอวาเริ่มเงยหน้าไปมองเขา ก่อนที่จะเห็นว่าใบหน้าคมคายแดงกว่าปกติทุกวัน...เขาเมา
"อื้อออ!!" เหมือนเธอจะหลงกลในความเงียบของเขา ท
