บทที่ 14 ท้อง?
หลังจากนั้นไม่นานพี่วิษก็ออกจากห้องน้ำ แล้วมาพาฉันไปยังห้องนอนตัวเอง
“ เป็นอะไรครับ เงียบเชียว แล้วพ่อกับแม่พี่ไปไหน ทำไมทิ้งน้องให้นั่งคนเดียวละครับ ” พี่วิษนั่งลงที่ปลายเตียง ดึงร่างบางให้นั่งบนตักในทันที
ห้องพี่เขาดูสะอาดสะอ้านมากและใหญ่กว่าห้องฉันอีก ลูกคนรวยก็งี้แหละ...
ใช่!หรือฉันไม่รวย พ่อแม่พี่วิษดูจะไม่ค่อยปลื้มเท่าไรเลย...เฮ้อ ว่าจะไม่คิดแล้ง แต่ก็คิดอีกจนได้
“ น้อง พูดพี่ด้วยทำไมไม่พูดกับพี่ละครับ ” มือหนาดึงแก้มนวลเบาๆ คงจะให้สติฉันที่กระเจิงไปชั่วครู่กลับมาละมั้ง
“ พ่อกับแม่พี่น่าจะมีธุระค่ะ เมื่อไหร่พี่จะไปส่งน้องคะ ”
“ ตอนนี้ทางสะดวก ให้พี่ได้นอนกอดนอนบ้างไม่ได้เหรอ ”
“ ไม่เอา มันดูไม่ดีนะคะ ไปส่งน้องเถอะ พรุ่งนี้น้องจะบอกแม่ว่าไปเที่ยวบ้านเพื่อน แล้วให้พี่ไปรับนะคะ ”
“ ไม่เอา พี่จะนอนกอดวันนี้ ”
“ เอาแต่ใจอะ ”
“ ยอมรับครับว่าเอาแต่ใจมาก นะ
