รีเทิร์นรักแค่เธอ

บทที่ 6 ความลับแตก

บทที่ 6 ความลับแตก

พอได้เจอกันดูเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ คิดถึงตลอดเวลา อยากคุยอยากโทรหาแต่ติดที่ว่าตอนกลางวันมีเวลาว่างน้อย ต้องทำงาน ตอนกลางคืนก็เหนื่อยอยากพักผ่อน เลยได้คุยกันวันละครึ่งชั่วโมงเอง แต่ก็หวานกันทุกวัน วิดีโอคอลหากันตลอดเพราะอยากเห็นหน้ากัน

นี่ก็เข้าห้าเดือนแล้วที่คบกันอีก ตอนนี้ฉันได้ลาพัก อยู่บ้านมาห้าวันแล้ว ตื่นเต้นเพราะจะได้เจอกันแล้ว

“ เวย์แกคบกับลูกไอ้วุฒิเหรอ? ” กำลังกินข้าวอยู่เกือบสำลักแหนะ จู่ๆ พ่อก็ถามมาแบบนี้ตกใจสิ พ่อรู้ได้ไง ความลับแตกเหรอ> พี่วิษ ]

(“ ครับ ว่าไง ”)

(“ พี่ทานข้าวเที่ยงเสร็จยังคะ ”)

(“ เสร็จแล้วครับ ว่าแต่มีอะไรเหรอ ปกติจะไม่ค่อยโทรมาเวลานี้นี่น่า ”)

ถอนหายใจพร้อมมองคนเป็นพ่อ อย่างหน่ายใจ คนเป็นพ่อก็นั่งมองจ้องมา ทั้งที่ฉันก็ไม่ได้เปิดลำโพงให้ได้ยินเสียงเลย

(“ คือว่าพรุ่งนี้พี่ว่างไหมคะ ”)

(“ พรุ่งนี้พี่ทำงานครับ ก็อย่างที่บอกไป พี่ทำงานล่วงเวลาเพราะจะเอาวันหยุดไปอยู่กับน้องสามวันไงครับ ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่า ทำไมถามแบบนี้ ”)

(“ คือว่า… ”)

(“ พี่วิตกกังวลเลยนะ ทำไมพูดอ่ำๆ อึ้งๆ ล่ะครับ ”)

“ บอกไปสิว่าพ่ออยากเจอ มันพูดยากอะไรวะ ” จู่ๆ พ่อก็เสียงดังแทรกเข้าไปในสายทันที

(“ อยู่กับพ่อเหรอครับ ”)

(“ ค่ะ พ่ออยากเจอพี่ ”)

(“ บอกทางบ้านแล้วเหรอ ”)

(“ พี่นิวค่ะ เป็นคนบอก ”)

(“ งั้นบอกพ่อนะพรุ่งนี้ไม่ว่างแต่มะรืนว่าง เดี๋ยวจะไปหา ”)

(“ ถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องมาก็ได้ค่ะ ”)

“ ต้องมาให้ได้สิ บอกไปแบบนั้นเลย ” พ่อก็พูดแทรกมาอีกครั้ง

(“ พี่ดีใจนะ พี่ว่างอยู่แล้ว แหม่ได้เจอพ่อตาทั้งที ”)

(“ ค่ะ ไม่ต้องซื้ออะไรติดไม้ติดมือมานะคะ พ่อแค่อยากคุย ”)

(“ ได้ไง เสียมารยาทเลยนะนั้น น้องเหมือนไม่อยากให้พี่เจอพ่อเลยอะ ใช่ไหม ”)

“ ได้ไง จะมาพบพ่อตาทั้งที ต้องมีอะไรติดไม้ติดมือมาบ้างสิ ” พ่อพูดแทรกเสียงดังมาก

“ พ่อพอเถอะ พูดมากแล้วนะ ถ้าเมาพ่อก็ไปอาบน้ำนอนเที่ยงบ้างเถอะ ” ก็มันเหลืออดอะ พ่อดูจะเป็นคนไม่ค่อยมีมารยาทเลย พูดจาเหมือนอยากได้ของของคนอื่นมากอะ รู้ไหมว่าฉันอายพี่วิษเลยนะ

(“ น้องครับ อย่าดุพ่อสิ เอาเป็นว่าพี่เต็มใจ ไว้คุยกันคืนนี้นะครับ พี่ทำงานก่อน ”)

(“ ค่ะ ”)

หลังจากวางสายไป ฉันก็เงียบไม่อยากคุยกับพ่อเลย แต่พ่อก็เดินมาใกล้

“ ลูกเขยกูว่าไงบ้าง ”

“ พี่เขาบอกว่างวันมะรืน พรุ่งนี้ไม่ว่าง ”

“ อืมๆ อีกอย่างคราวหลังต่อหน้าใคร มึงก็ห้ามพูดจาต่อว่ากูอีกนะ ไม่งั้นเจอตบ ” พ่อทำท่าง้างมือแต่ฉันไม่หลบสายตาหรือทำท่าขลาดกลัวแม้แต่น้อย แถมยังจ้องตาพ่ออีก จนพ่อล่าถอยไปเอง

“ ไม่อยากให้เจอเลย ” เดินเข้าห้องนอนแล้วพูดเบาๆ จิตใจก็เป็นกังวล เพราะรู้นิสัยพ่อดี ถ้าพี่วิษมาคงโดนเอาเปรียบ เพราะพ่อรู้ฐานะทางบ้านพี่เขาด้วยไง ก็คนบ้านเดียวกันอะ พ่อมีอะไรที่อยากได้เยอะ แต่ไม่มีกำลังแรงกำลังกายจะซื้อ ชอบหาคนซื้อให้ จนว่าที่พี่เขยแทบจะไม่ค่อยกล้ามาที่บ้านแล้วช่วงหลังๆมานี่

♥️___________♥️

นามปากกาผกายมาส