พอพ่อปองลงจากรถได้ ลูกชายก็ดิ้นร้องมี๊ๆ เอามือผลักหัวพ่อจนพ่อปองนั้นเบะปากขึ้นมาเลยทีเดียว
“พริก ลูกมันเขวี้ยงขวดนมใส่หัวปอง มันเขวี้ยงของเล่นจนห้องข้างล่างกระจกแตกไปหมดแล้ว ยุงเข้าบ้านเต็ม ปองต้องไปติดมุ้งลวดมาเพิ่มแล้วยังต้องไปทำงานอีก พริกอย่าใจร้ายทิ้งลูกไปแบบนี้ดิ ทิ้งปองคนเดียวยังไม่พอ พริกทิ้งทั้งลูกทั้งพ่อเลย พริกใจร้ายกับพวกเราได้ยังไงกันครับพริก ”
”ฮึ่ม อย่ามาว่าพริกนะ ก็ปองอ่ะชอบตอแหล ใครจะไปอยากเชื่อปองได้อีกกัน “
”โถ่ แต่คนผิดมันเพื่อนพริกนะ ไม่ใช่เพื่อนของปองเลยนะพริก “
”ฮึ่ม ยัยมินตราก็ด้วย ถ้ารู้ว่าขโมยของตั้งแต่แรก จะจับตบๆล้างลงในน้ำไปตั้งแต่แรกเลยนะ นึกว่าง่วงนอนแล้วไปทำของตกที่ไหนมา บ้าจริงๆ บ้าไปหมดทั้งเพื่อนทั้งผัว ทั้งน้องภาวีด้วย “
”บู้ บู้ แบร่ มี๊จ๋วย มี๊จ๋วย จ๋วย “
น้องภาวียิ้มคิกๆตบมือแปะๆ นึกว่าแม่ชมตัวเอง เลยชมแม่ไปคำหนึ่ง พริกไทยใจอ่อนยวบรีบคว้าลูกออกมา
