กว่าจะเลี้ยงลูกมาได้จนน้องภาวีไปโรงเรียนอนุบาล คุณพ่อปองปัญญ์ก็แทบตาย
ผ่านไปแปปๆน้องภาวีอายุสามขวบแล้วพูดชัดอ่านตัวอักษร และร้องเพลงได้เพราะคุณแม่กับคุณย่าปราณีสอน
พริกไทยไปซื้อกลองชุดเล็กมาให้ลูกทดลองตีเล่น พอน้องปองปัญญ์ชอบมาก คุณแม่ส่งจะไปเรียนตีกลองเลยในทันที
พ่อปองปัญญ์หน้างอเพราะสุดท้ายถ้าน้องภาวีจะทำอะไรได้ก็ต้องมีคุณแม่คอยไปด้วย แล้วพ่อจะทำอย่างไรล่ะทีนี้
พ่อคิดจนหัวแทบแตก สุดท้ายเลยเอาเพื่อนสมัยเรียนมาเปิดโรงเรียนสอนดนตรีที่ตึกของบริษัทเลย ก็ไอ้แฟรงค์ที่ช่วยทำดนตรีประกอบในเกมส์กับการ์ตูนนั่นล่ะ
ทีนี้พอมีเด็กๆมาก แล้วลูกคนรวยมาเรียนดนตรีกันเยอะๆ แนฟเลยซื้อที่ข้างๆกันให้คุณพ่อช่วยเขียนแบบสร้างตึกห้าชั้นทำห้างสรรพสินค้าขึ้นมา ให้มีเด็กๆมาเดินซื้อตุ๊กตาหรือของเล่นกันเยอะๆ
แนฟตั้งตู้หมุนไข่เพิ่มขึ้นมา มีตู้คีบตุ๊กตาและตู่ถ่ายสติ๊กเกอร์ลวดลายของตัวการ์ตูนในเกมส์ของตัวเอง เรี
