กระถิน...
" วันนี้พี่เซ็นก็ไปร้านเหล้ากับพวกเราด้วยเหรอคะ "
อบเชยถามคนข้างๆฉันต่อ
" ครับแต่คงไม่ได้ร่วมวงด้วยน่าจะนั่งอยู่โต๊ะใกล้ๆ "
นี่ก็ครับเสียงหวานเสียงเพราะเชียวทีกับฉันน่ะนะชักสีหน้า ตาก็ดุ เสียงก็เหวี่ยง หึ้ย!! แถมเวลาฉันชวนคุยก็ทำเหมือนไม่อยากคุยด้วยเอาแต่สั่งให้ฉันนั่งเงียบๆอยู่นั่นแหละ
" เหรอคะแบบนี้ค่อยอุ่นใจหน่อยเผื่อกระถินเมาแล้วไล่ทำมิดีมิร้ายใครเข้าพี่เซ็นจะได้ดูแลนาง เพราะเชยคงสู้แรงไม่ไหวแน่ๆ "
ยัยเพื่อนซี้พูดติดตลกพลางเลิกคิ้วใส่ฉันกวนๆเมื่อฉันหันไปยู่หน้าใส่นางส่วนคนข้างๆก็หันมาขมวดคิ้วใส่ฉันเป็นเชิงถามว่าจริงเหรอไรงี้ กระถินเพลีย!!
" เชยเงียบได้แล้วน่าลุงเขาชอบขับรถเงียบๆแล้วก็ไม่ชอบคนพูดมาก "
ฉันหันไปบอกยัยเพื่อนซี้ ที่จริงฉันไม่อยากให้นางเผาวีรกรรมของฉันให้คนข้างๆฟังต่างหากเผลอๆกลับไปฉํนอาจต้องตอบคำถามอะไรมากมายแน่ๆ
" กระถินเมาแล้วเป็นแบบนั้นบ่อยเหรอครับ "
