ตอนที่ 10 Sorry โมรีไม่ได้โง่!!
หลังกิจกามเสร็จสิ้น คนตัวใหญ่แทบวิ่งออกจากห้องเล็กแคบแถมยังร้อนอบอ้าวราวกับอยู่ในเตาอบ
“ร้อนชะมัด”
มือหยิบมวนบุหรี่ในกางเกงขึ้นมาคาบไว้ในปาก เหงื่อเม็ดเป้งผุดขึ้นเต็มตัวจนต้องสบถหยาบในลำคอ
“พรุ่งนี้จะให้คนมาติดแอร์และทำห้องใหม่ให้นะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้คุณนัชชาเธอก็จับได้แล้ว ขืนมาติดแอร์ให้อีกมีหวังคนงานในไร่เอาไปนินทาอีกแน่ๆ”
“ถ้างั้น ฉันจะย้ายให้ฌธอไปทำงานในร้านอาหารแทนแล้วกัน”
เขาเอ่ยเสียงงึมงำเพราะบุหรี่คาปาก ครั้งจะจุดไฟแช็กสูบตรงนี้ก็กลัวจะรบกวนหญิงสาวจึงรีบเดินออกไป
“โห..”
โมรีที่ยังนอนอ่อนระทวยอยู่ เธอตาลุกวาวเมื่อเพิ่งเห็นรอยสักเต็มแผ่นหลังกว้างขณะคนตัวใหญ่เดินย่อตัวผ่านธรณีประตูออกไป
ซู่วส์!!
เจ้าของไร่หนุ่มกระโจนลงลำธารใส ร่างใหญ่กำยำเปลือยท่อนบนอวดรอยสัก และซิคแพกแน่นๆสุดแสนเพอร์เฟคกำลังแหวกว่ายลำธารเย็นใสสะอาด
ในขณะที่โมรีกำลั
